Та́нкавыя во́йскі^[1] (сілы) — род войскаў сухапутных сіл (войскаў) узброеных сіл шматлікіх дзяржаў, асноўным узбраеннем якога з’яўляецца танк.

Танкавыя войскі валодаюць вялікай агнявой моцай і ўдарнай сілай, высокай рухомасцю і бранявой абаронай. Маюць на шзбраенні розныя танкі, самаходныя артылерыйскія ўстаноўкі, бронетранспарцёры, баявыя машыны пяхоты і іншую бронетэхніку.

Апроч уласна танкавых падраздзяленняў, часцей і злучэнняў, у склад танкавых войскаў могуць уваходзіць органы ваеннага кіравання, навучальныя ўстановы, арганізацыі і матарызаваныя стралковыя (механізаваныя), ракетныя, артылерыйскія, зенітныя падраздзяленні (часці, злучэнні), а таксама інжынерныя, сувязі, аўтамабільныя і іншыя падраздзяленні (часці) спецыяльных войскаў.

Дзейнічаючы масіравана на галоўных кірунках, яны здольныя самастойна і ва ўзаемадзеянні з іншымі родамі войскаў перамагацьабарону праціўніка, весці высока манеўраныя баявыя дзеянні, прасоўвацца на вялікую глыбіню, знішчаць рэзервы праціўніка, захопліваць і ўтрымліваць найважнейшыя межы і забяспечваць імклівае дасягненне мэт бою і аперацыі. Браня танкаў робіць іх адносна ўстойлівымі да ўздзеяння агню артылерыі і паражаючых фактараў ядзернай зброі.^[2]

Узніклі перад, і атрымалі вопыт баявога ўжывання ў гады Першайй сусветныя войны, у шэрагу ўзброеных сіл дзяржаў былі прадстаўлены галоўным чынам падраздзяленнямі і часцямі. Першае падраздзяленне ўзброенае баявымі браніраванымі машынамі з якога пачынаецца гісторыя новага роду войскаў (механізаваных, бранявых, танкавых і т.п.) было створана ў Расіі 19 жніўня 1914а год.

Афіцыйнай жа датай нараджэння танкаў прынята лічыць 15 верасня 1916 года — у гэты дзень упершыню падчас Першай сусветнай вайны 1914—1918 гадоў англічане выкарысталі ў баі «Сухапутныя браняносцы» — танкі (32 машыны Mark I) у бітве ў раёне ракі Сома.

Першым стваральнікам танка ў класічным яго выглядзе, які і дайшоў да нашых дзён, быў Луі Рэно, які стварыў самы масавы танк Першай сусветнай вайны Renault FT-17 у снежні 1916 года.

Новы від тэхнікі быў добра прыняты ў арміях, якія ўдзельнічалі ў вайне, і спарадзіў масу паслядоўнікаў.

• Танкавыя войскі СССР

• Абрамаў С. М., Аніська А. І. Та́нкавыя во́йскі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 424. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Танковые войска // Военный энциклопедический словарь / Отв. ред. Еремина Н.. — М.: Эксмо, 2007. — С. 901. — 1024 с. — 5 000 экз. — ISBN 978-5-699-23223-9. (руск.)

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Танкавыя войскі
• Танкавы фронт. Сайт пра бранетанкавыя войскі Другой сусветнай вайны.