Сухель аль-Хасан
араб. سُهَيْلُ سَلْمَانَ الْحَسَنِ‎‎
Мянушка	Тыгр
Дата нараджэння	10 чэрвеня 1970
Месца нараджэння	Джабла, Латакія, Сірыя
Альма-матар	Ваенная акадэмія ў Хомсе[d]
Грамадзянства	Сірыя
Прыналежнасць	Сірыя
Род войскаў	Syrian Arab Army[d]
Гады службы	1991 — сучаснасць
Званне	брыгадны генерал
Камандаваў	25-я дывізія спецыяльнага прызначэння («Сілы Тыгра»)
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Сірыі: • Баі за Ідліб (з 2012) • Бітва за Алепа (2012—2016) • Наступленне на Ханасер (2016) • Бітва за Пальміру (сакавік 2016) • Бітва за Пальміру (снежань 2016) • Баі за Эс-Сухнэ (2017) • Наступленне на паўночным захадзе Сірыі
Узнагароды і званні	Q21662504? Q21662485?

Сухе(й)ль Сальман аль-Хасан (араб. سهيل الحسن‎‎; нар. 10 чэрвеня 1970, Джабла, Латакія, Сірыя), таксама вядомы па мянушцы «Тыгр» (араб. نمر‎‎) — брыгадны генерал сірыйскай арміі, удзельнік грамадзянскай вайны ў Сірыі, камандуючы 25-й дывізіі.

Сухель з’яўляецца алавітам. У адным з інтэрв’ю заяўляў, што мае сына, але не бачыў яго з пачатку вайны ў Сірыі^[1].

У 1991 годзе скончыў Акадэмію ВПС, пасля чаго праходзіў службу ў розных падраздзяленнях ВПС і СПА Сірыі. Пазней быў пераведзены ў разведвальную службу, дзе займаўся падрыхтоўкай падраздзялення спецыяльных аперацый^[2].

Удзельнічаў у сірыйскім канфлікце з самага яго пачатку, займаючыся падаўленнем масавых беспарадкаў у 2011 годзе^[1]. У жніўні 2013 года стратэгічна важны горад Эрыха ў правінцыі Ідліб быў вызвалены сірыйскай арміяй пад кіраўніцтвам Сухеля Аль-Хасана^[3][4][5].

Увосень таго жа года была сфарміравана 25-я дывізія спецыяльнага прызначэння, вядомае таксама як «Сілы Тыгра», якую ўзначаліў Аль-Хасан. Гэтая дывізія стала элітным падраздзяленнем арміі Сірыі і перакідвалася на розныя ўчасткі фронту. Толькі з верасня 2013 па лістапад 2015 байцы Аль-Хасана ўдзельнічалі ў баявых дзеяннях за правінцыі Алепа^[6], Хомс^[7], Ідліб^[8] і Хама^[9], а таксама займаліся дэблакіроўкай аэрапорта Квайрэс^[10][11] President Bashar Al-Assad personally congratulated Suheil al-Hassan on his role in breaking the siege on the air-base.^[12].

Увясну 2016 і зімой 2017 гадах Аль-Хасан прымаў удзел у двух сумесных з расійскімі вайскоўцамі аперацыямі па вызваленні Тадмара і Пальміры. У жніўні 2017 года за паспяховае наступленне і вызваленне горада Эс-Сухнэ і населенага пункта Эль-Кдэр ад ІД атрымаў ад міністра абароны Расіі Сяргея Шайгу падзячны ліст і ўзнагародную халодную зброю^[13]. У кастрычніку войскі пад яго пачаткам правялі аперацыю на ўсходзе краіны ў правінцыі Дэйр-эз-Зор, вызваліўшы гарады Меядзін і Маадан, а таксама шэраг вёсак у даліне ракі Еўфрат^[14].

Са снежні 2019 па сакавік 2020 займаўся зачысткай паўночнага захада Сірыі ад пратурэцкіх груповак, дзе потым сутыкнуўся з рэгулярнай турэцкай арміяй^[15][16].

25 снежня 2015 года ўказам прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ўзнагароджаны расійскім ордэнам Дружбы за «заслугі ва ўмацаванні дружбы, баявога і ваеннага супрацоўніцтва паміж Расійскай Федэрацыі і Сірыйскай Арабскай Рэспублікай»^[17].

9 мая 2018 года брыгаднаму генералу ўручаны расійскі Ордэн Суворава^[18].

Першы раз, будучы яшчэ палкоўнікам, Аль-Хасан адмовіўся ад павышэння да брыгаднага генерала, каб працягнуць весці свае войскі непасрэдна на поле бою. Яго тактыка характарызуецца «выпальваннем зямлі» артылерыйскімі ўдарамі з наступным нападам на пазіцыі паўстанцаў. Сухель Аль-Хасан ні разу не пацярпеў паразы ў бітвах з баевікамі. Часам яго байцы вяшчалі па гучнагаварыцелю вершы свайго камандзіра, папярэджваючы праціўніка аб тым, што хутка прыйдзе Аль-Хасан, калі яны не здадуцца. Сам ён казаў, што заўсёды імкнецца даць шанец сваім ворагам здацца, але не мае ніякай жалю да тых, хто не выконвае ўмовы здачы зброі^[19].