Спуск су́днаў — тэхналагічны працэс у суднабудаванні і рамонце суднаў. У працэсе спуску корпус судна, які першапачаткова знаходзіцца на беразе (або ў доку), перамяшчаецца ў ваду.

Перасоўванне судна ажыццяўляецца пры дапамозе дапаможных прылад і механізмаў. У гэтым выпадку персанал, які ажыццяўляе спуск, мае магчымасць рэгуляваць хуткасць перамяшчэння судна. Для кіраванага спуску выкарыстоўваюць:

• Сліпы;
• Плывучыя докі;
• Сухія докі;
• Пнеўматычныя ролік-мяшкі^[1];
• Пад’ёмныя краны (толькі для малых суднаў).

Некіравальны спуск ажыццяўляюць са стапеляў. Пры некіравальным спуску судна перамяшчаецца пад дзеяннем сілы цяжару.

Адрозніваюць падоўжны (судна рухаецца ўздоўж сваёй падоўжнай восі) і папярочны (судна рухаецца ўздоўж папярочнай восі) віды спуску.

Працэс спуску са стапеля падзяляюць на наступныя этапы:

1. Ад пачатку руху па стапелю да ўваходу спускавой прылады ў ваду. На судна дзейнічаюць сіла цяжару, сіла інэрцыі і сіла ўзаемадзеяння спускавой прылады са спускавымі дарожкамі стапеля;
2. Ад моманту ўваходу спускавой прылады ў ваду да пачатку ўсплывання або перакульвання. У дадатак да паказаных вышэй сілаў на корпус судна і спускавую прыладу пачынае дзейнічаць гідрадынамічная сіла;
3. Ад пачатку ўсплывання або перакульвання да спынення кантакту з стапелем;
4. Ад спынення кантакту з стапелем да поўнага прыпынку судна адносна берага. На гэтым этапе для прыпынку судна, як правіла, выкарыстоўваюць дапаможныя прылады — драг і якары.

• 
  Судна на стапелю да спуску
• 
  2 этап спуску
• 
  3 этап спуску
• 
  4 этап спуску
• 
  Спуск

• Александров В. Л., Арью А. Р., Ганов Э. В., Догадин А. В., Лейзерман В. Ю., Роганов А. С. Технология судостроения. — Профессия , 2003 г 342 стр.
• Семенов-Тянь-Шанский В. В. Статика и динамика корабля. — Л., Судпромгиз, 1960.