Ніна Рычы
| Ніна Рычы | |
|---|---|
| фр.: Nina Ricci | |
| Імя пры нараджэнні | фр.: Maria Nielli |
| Род дзейнасці | гранд-куцюр’е, мадэльер |
| Дата нараджэння | 14 студзеня 1883[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 29 лістапада 1970[2] (87 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Муж | Luigi Ricci[d] |
| Дзеці | Robert Ricci[d] |
| Месца працы | |
| Узнагароды і прэміі |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
_crowned.svg){kind=small}
Ні́на Ры́чы (італ.: Nina Ricci), народжаная Марыя-Адэлаіда Нэі (фр.: Maria Adélaide Nielli, 14 студзеня 1883, Турын, Італія — 30 лістапада 1970, Францыя) — французскі мадэльер італьянскага паходжання, заснавальніца дома высокай моды Nina Ricci.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Марыя-Адэлаіда Нэі нарадзілася ў Турыне ў 1883 годзе ў сям’і шаўца. Калі дзяўчынцы было пяць гадоў, сям’я пераехала ў Фларэнцыю, а ў 1895 годзе, калі ёй споўнілася дванаццаць — у Парыж. Бацька, які памёр у Монтэ-Карла, пакінуў сям’ю без грошай. З трынаццаці гадоў Адэлаіда разам з маці працавала ў галантарэйнай краме, тады ж яна пачала вучыцца краўцоўскаму майстэрству. Пачынаючы з дзяўчынкі «на пасылках» і затым малодшай мадысткі, да васямнаццаці гадоў яна стала старэйшай мадысткай, да дваццаці гадоў у яе ў падпарадкаванні ўжо былі свае вучаніцы і швачкі.
У 1904 годзе яна выйшла замуж за кветачніка Луіджы Рычы і ўзяла прозвішча мужа. У мужа і жонкі нарадзіўся сын Рабер, аднак шлюб быў нядоўгім — яна засталася з сынам адна, Ніна самастойна зарабляла на жыццё.
У 1908 годзе яна паступіла на працу ў дом моды «Рафэн», дзе прапрацавала на працягу 20 гадоў; праз нейкі час яна стала партнёрам па бізнесе і яе імя ўвайшло ў назву дома. Пасля смерці мадэльера ў 1929 годзе модны дом Raffin et Ricci быў зачынены і Ніна не збіралася працягваць справу. Аднак у пачатку 1930-х гадоў, на фоне фінансавага крызісу, яе сын Рабер вырашыў пакінуць сваю працу і ўгаварыў маці адкрыць уласнае атэлье. Дом Nina Ricci адкрыўся ў 1932 годзе ў 1-й акрузе Парыжа па адрасе вуліца Капуцынак, дом № 20.
Да гэтага часу пяцідзесяцігадовая Ніна Рычы ўжо зарабіла пэўную рэпутацыю. Ва ўласным доме моды яна нязменна прытрымлівалася рамантычнага, поўнага пяшчоты і жаноцкасці стылю — роўна пазбягаючы як яркіх эксперыментаў, так і стрыманага мінімалізму; яе сукенкі заўсёды заставаліся ў рамках прыстойнасці. Такі падыход карыстаўся попытам у прадстаўніц буйной буржуазіі, адзенне якіх павінна была дэманстраваць не столькі раскошу, колькі стрыманую элегантнасць. Ніна любіла ўзоры і далікатныя фарбы, лейтматывам яе работ былі кветкі — вышытыя, нашытыя ў выглядзе аплікацыі або прысутныя ў малюнку тканіны. У адрозненне ад шматлікіх іншых мадэльераў, яна ніколі не малявала эскізаў, але самастойна падколвала тканіны на манекене ці непасрэдна на манекеншчыцы.
Дом моды імкліва развіваўся: пачаўшы са штата ў сорак служачых, у 1939 годзе Ніна змагла наняць ужо чатырыста пяцьдзесят швачак. Неўзабаве атэлье займала адзінаццаць паверхаў у трох будынках, у тым ліку аддзел аксесуараў і вырабаў са скуры. У 1940 годзе Рабер засяродзіўся на бізнэсе маці, у 1945 годзе ён стаў дырэктарам кампаніі. У 1950-х гадах Ніна Рычы паступова адышла ад спраў, да 1959 года канчаткова выйшаўшы на пенсію.
Ніна Рычы памерла 29 лістапада 1970 года ва ўзросце 87 гадоў. Яе сын Рабер Рычы памёр у 1988 годзе, пасля чаго кампанію ўзначаліў член сям’і Жыль Фуш; у 1998 годзе яна была перапрададзена.
Зноскі
- ↑ Maria Adélaïde Giuseppa Morel // Léonore database — ministère de la Culture. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Nina Ricci // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ https://actu.fr/insolite/toussaint-quelles-sont-les-celebrites-enterrees-en-essonne_46091418.html
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
