Міхаэль Вольгемут
| Міхаэль Вольгемут | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 1434[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 30 лістапада 1519[1] |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Valentin Wolgemut[d] |
| Род дзейнасці | мастак, кнігадрукар, мастак-гравёр, гравёр, графік, ксілограф |
| Мастацкі кірунак | нямецкае Адраджэнне[d] |
| Уплыў | Hans Pleydenwurff[d] і Valentin Wolgemut[d] |
| Уплыў на | Альбрэхт Дзюрэр |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Міхаэль Вольгемут (ням.: Michael Wolgemut, 1434, Нюрнберг — 30 лістапада 1519, там жа) — нямецкі жывапісец, гравёр і разьбяр па дрэве. Прадстаўнік нюрнбергскай школы жывапісу. У яго майстэрні ў 1486-89 гадах вучыўся Альбрэхт Дзюрэр. Вольгемут выконваў замову саксонскага курфюрста Фрыдрыха Мудрага па афармленні яго палаца ў Вітэнбергу (згублены ў Другую сусветную вайну).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Верагодна, Міхаэль Вольгемут навучаўся рамяству на працах фламандскіх жывапісцаў. Вольгемут ажаніўся з удавой свайго працадаўцы Ганса Плейдэнвурфа і атрымаў яго майстэрню. Разам са сваім прыёмным сынам Вільгельмам Плэйдэнвурфам ілюстраваў «Нюрнбергскую хроніку».
Да лепшых работ Вольгемута адносяцца: алтар Перынгсдэрфераў (цяпер у Царкве міру ў Нюрнбергу), разны, упрыгожаны жывапісам алтар царквы св. Марыі ў Цвікау, роспіс залы ратушы ў Гослары, алтар у Гарадской царкве Іаана Хрысціцеля ў Швабаху і чатыры алтарныя панэлі ў мюнхенскай пінакатэцы. Вольгемут пісаў таксама партрэты.
Зноскі
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
