Мікеланджэла Антаніёні
| Мікеланджэла Антаніёні | |
|---|---|
| італ.: Michelangelo Antonioni | |
.jpg) | |
| Дата нараджэння | 29 верасня 1912[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 30 ліпеня 2007[5][1][…] (94 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Жонка | Enrica Antonioni[d] |
| Адукацыя |
|
| Прафесія | кінарэжысёр, пісьменнік, сцэнарыст, мантажор, кінапрадзюсар, мастак, паэт, рэжысёр |
| Кірунак | паэзія |
| Узнагароды |
    Golden Leopard[d] (1957) Sutherland Trophy[d] (1960)  National Society of Film Critics Award for Best Director[d] (1966) David Luchino Visconti[d] (1976) прэмія «Оскар» за выбітныя заслугі ў кінематографе[d] (1994)  Прэмія еўрапейскай кінаакадэміі за прыжыццёвыя дасягненні (1993) Сярэбраны леў[d] (1955) Сярэбраная стужка (1956) |
| IMDb | ID 0000774 |
| michelangeloantonioni.it | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
_crowned.svg){kind=small}
Мікела́нджэла Антаніё́ні (італ.: Michelangelo Antonioni; 29 верасня 1912, Ферара — 30 ліпеня 2007, Рым) — італьянскі кінарэжысёр і сцэнарыст, класік еўрапейскага артхауса, яго называлі «паэтам адчужэння і некамунікабельнасці».
Біяграфічныя звесткі
[правіць | правіць зыходнік]Скончыў Вышэйшую школу эканомікі і камерцыі ў Балонні.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Асноўныя тэма творчасці — даследаванне ўнутранага свету чалавека, які адчувае сваю ізаляванасць, пакінутасць, адзіноту і боязь жыцця. У паваенную эпоху паказаў раз’яднанасць людзей, іх трагічную «некамунікабельнасць». Героі яго стужак пакутліва перажываюць сваю ўнутраную самоту: «Хроніка аднаго кахання» (1950), «Пераможаныя» (1952), «Дама без камелій» (1953), «Сяброўкі» (1955). Своеасаблівы цыкл складаюць фільмы 1960-х гадоў, у якіх паказаны разрыў кантакту герояў з рэальнасцю, унутраны крызіс: «Крык», «Ноч», «Зацьменне», «Чырвоная пустыня». Майстэрскае выкарыстанне натуральных шумаў, паўз, сімвалічных дэталяў робіць фільмы Антаніёні гукапластычным відовішчам. У іншых краінах зняў фільмы: «Фотапавелічэнне» (Англія, 1967), «Забрыеш Пойнт» (ЗША, 1970), «Прафесія: рэпарцёр» (Алжыр, 1975).
Зноскі
- ↑ а б Michelangelo Antonioni
- ↑ Michelangelo Antonioni // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Антониони Микеланджело // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2007/07/31/wdirector131.xml
- ↑ http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/6923785.stm
- ↑ http://www.astro.com/astro-databank/Antonioni,_Michaelangelo
- ↑ http://www.salon.com/ent/movies/review/2007/08/02/btm/
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Нячай В. Ф. Антаніёні // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
 | |
|---|---|
| 1980-я |
|
| 1990-я |
|
| 2000-я |
|
| 2010-я |
|
| 2020-я |
|
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
