Муна (прыток Лены)
| Муна | |
|---|---|
 | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 715 км |
| Басейн | 30 100 км² |
| Расход вады | 40[1] м³/с (у вусці) |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Сярэднесібірскае пласкагор’е |
| • Каардынаты | 67°07′51″ пн. ш. 113°54′50″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Лена |
| • Каардынаты | 67°53′32″ пн. ш. 123°01′49″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Лена → мора Лапцевых |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіён | Якуція |
| Раён | Жыганаўскі раён, Алянёкскі раён |
| Код у ДВР | 18030900112117500009297 |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Му́на, Улахан-Муна (руск.: руск.: Му́на[2], Улахан-Муна)[3] — рака ў Азіяцкай частцы Расіі, у Рэспубліцы Саха (Якуція), левы прыток ракі Лена (басейн мора Лапцевых).
Даўжыня ракі 715 км. Плошча вадазбору 30 100 км². Сярэдні расход вады ў вусці складае 40[1] м³/с, сярэдні аб’ём сцёку 1,262[1] км³/год. Выток ракі і вадазбор знаходзіцца на паўночна-ўсходнім ускрайку Сярэднесібірскага пласкагор’я. Замярзае ў канцы лістапада — пачатку снежня, вызваляецца ад лёду ў канцы красавіка — пачатку мая. Жыўленне ракі снегавое і дажджавое. На пойме ракі вялікая колькасць азёр тэрмакарставага паходжання. Суднаходная на адлегласці 100 км ад вусця[2][3].
Прытокі Муны: Тэнкэ-Муна, Алыы-Муна, Уулаах-Муна (Улаах-Муна), Даалдыкаан, Саха-Бысыта, Чукар, Ыраах, Ыраас-Юрэх, Міхайла-Юрэгэ, Эгэліндэ, Кусаган-Юрэх, Улахан-Макар-Юрэх, Бэрэ-Юрэх, Мунакаан, Самыыр-Юрэх, Алысардаах-Муна-Юрэгэ, Білір-Юрэгэ, Дабылалаах-Юрэгэ, Чайдаах-Арыытын-Юрэгэ, Ыынгыр-Хайа-Юрэгэ, Сюгюрэмнээх, Хахчаан і інш.[3]
Зноскі
- ↑ а б в Муна // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ а б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 291. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ а б в Река Муна (Улахан-Муна) // Государственный водный реестр РФ (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 291. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- Муна // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 849. — 863 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-042-8 (т. 1.). (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Река Муна (Улахан-Муна) // Государственный водный реестр РФ (руск.)
- Муна // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- Энциклопедия ЯСИА Архівавана 2 лістапада 2018. (руск.)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
