Кірава́нне (фр.: management) — дзеянне суб'екта накіраванае на змену і маніпуляцыю аб’ектамі і суб’ектамі рэальнасці па загадзя прадуманай праграме. Механізм ажыццяўлення улады, часта супастаўны з паняццямі дамінацыя і маніпуляцыя.

У тэорыі кіравання магчыма пастаноўка ўсяго двух задач:

• Першая задача: мы жадаем кіраваць аб’ектам падчас яго функцыянавання самі непасрэдна. Гэта задача кіравання.
• Другая задача: мы не жадаем кіраваць аб’ектам падчас яго функцыянавання, але жадаем, каб аб'ект — без нашага непасрэднага ўмяшання ў працэс — самакіраваўся ў прымальным для нас рэжыме. Гэта задача самакіравання.

Кіраванне як паняцце мае мноства вызначэнняў, у якіх выдзяляецца той ці іншы бок гэтага паняцця.

• У кібернетыцы кіраванне — гомеастатычная мэтазгодная сістэма, прызначаная для самарэгулявання.

• У лінгвістыцы кіраванне — выгляд сінтаксічнай сувязі.

• У эканоміцы кіраванне, ці менеджмент (ад старафранцузскага слова ménagement «майстэрства суправаджаць, накіроўваць», ад лац.: manu agere «паказваць рукой») — кіраванне эканамічнай сістэмай, аператыўнае кіраўніцтва на прадпрыемстве.
• У Германія кіраванне — аб’яднанне некалькіх камун.

Гл. тэорыя кіравання.