Каранцін
Каранцін (фр.: quarantaine, ад італ.: quarantena) — комплекс абмежавальных і рэжымных супрацьэпідэмічных мерапрыемстваў, накіраваных на абмежаванне кантактаў (ізаляцыю) інфікаванай або падазронай ў інфіцыраванасці асобы (групы асоб), жывёлы, грузу, тавару, транспартнага сродку, населенага пункта, тэрыторыі, раёнаў, абласцей і г. д. У некаторых выпадках каранцін прадугледжвае поўную ізаляцыю эпідэмічнага ачага з узброенай аховай па перыметры.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Першапачаткова слова «каранцін» азначала «час, які складаецца з сарака дзён» (ад італ.: quaranta giorni — сорак дзён). Яно было ўпершыню выкарыстана ў XIV стагоддзі ў Венецыі для адтэрміноўкі ўваходу ў порт караблёў, якія прыбывалі з іншых краін. Менавіта на такі тэрмін усе судны павінны былі стаць на якар на некаторай адлегласці ад берага, перад тым як яны змогуць разгружацца.
І толькі ў канцы XVIII стагоддзя з'явілася другое значэнне гэтага слова — «дом, у якім павінны мець знаходжанне сваё тыя, хто прыязджае з заразлівых месцаў». Каранцін пры многіх інфекцыйных хваробах, перш за ўсё воспе і чуме, часцей за ўсё доўжыўся сорак дзён.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік] Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
