Жорж Дзюменіль дэ Латур
| Жорж Дзюменіль дэ Латур | |
|---|---|
| Georges de La Tour | |
 | |
| Дата нараджэння | 13 сакавіка 1593[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 30 студзеня 1652[4][5][…] (58 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства |
 Францыя |
| Род дзейнасці | мастак, архітэктурны чарцёжнік |
| Жанр | Караваджызм, жанравы жывапіс[6] і рэлігійны жывапіс[d][6] |
| Мастацкі кірунак | караваджызм |
| Заступнікі | Генрых II |
| Подпіс |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Жорж Дзюменіль дэ Латур, таксама Ла Тур (фр. Georges de La Tour; 1593 — 30 студзеня 1652) — французскі жывапісец з Латарынгіі.
Нарадзіўся ў Вік-сюр-Сей (дэпартамент Мозель) і жыў паблізу Люнеўмля (дэпартамент Мёрт і Мозель) да самай сваёй смерці. Творчасць майстра, забытая пасля яго скону, была зноў адкрыта толькі ў 1940-я гады. Для яго карцін характэрная геаметрычна строгая кампазіцыя і напружанасць рэлігійнага пачуцця. Акрамя некалькіх дакументаў, якія змяшчаюць звесткі аб яго жаніцьбе ў 1621, аб прызначэнні афіцыйным мастаком Люневіля ў 1644 і галоўным жывапісцам караля ў 1646, няма ніякай інфармацыі аб жыцці майстра. Ніводны з яго твораў не можа быць датаваны з поўнай дакладнасцю.
Карціны Латура звычайна ўяўляюць сабой асветленыя полымем свечкі начныя сцэны, напісаныя ў манеры Караваджа. Мастак любіў маляваць біблейскіх персанажаў у абліччы жабракоў і сялян, ствараць кампазіцыі, персанажы якіх асвятляліся адзінай крыніцай — свечкай. Тыповымі для яго творчасці з’яўляюцца такія працы, як «Нованароджаны» (Рэн, Музей выяўленчых мастацтваў), «Пакланенне пастухоў» (Луўр), «Пакутніцтва св. Себасцьяна» (Берлін-Далем, Дзяржаўныя музеі), «Журботная Магдалена» (Нью-Ёрк, музей Метраполітэн), «Адрачэнне апостала Пятра».
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Жорж Дзюменіль дэ Латур
Зноскі
- ↑ а б Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Georges de la Tour // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б https://data.bnf.fr/ark:/12148/cb11938172j
- ↑ https://rkd.nl/en/explore/artists/48243
- ↑ Georges de La Tour — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ↑ а б Ontdek schilder Georges de Latour Праверана 30 чэрвеня 2023.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- БЭ ў 18 тамах. Т.9, Мн., 1999, С. 154
- Jamot P. Georges de La Tour. Paris: Floury, 1948
- L’opera completa di Georges de La Tour. Milano: Rizzoli, 1973
- Nicolson B., Wright C. Georges de La Tour. London: Phaidon Press, 1974
- Thuilier J. Georges de La Tour. Paris: Flammarion, 1992
- Quignard P. Georges de La Tour. Paris: Galilée, 2005
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік] Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
