Дэзерцірства (фр.: désertion; дэзерцір ад déserteur) — гэта ваеннае злачынства, якое заключаецца ў тым, што ваеннаслужачы, незалежна ад ваеннага звання ці пасады, пакідае месца свайго прызначэння без дазволу кіравання ваеннай часткі або без важных прычын, якія вызнаюцца законам. Дэзерціры могуць быць пакараны ваеннымі судамі ў залежнасці ад абставін і ступені цяжкасці ўчынку, уключаючы пазбаўленне ваеннага звання, пазбаўленне волі і іншымі санкцыямі.

Прама ў дыспазіцыі артыкула замацавана паняцце дэзерцірства - гэта самавольнае пакіданне часці або месца службы з мэтай зусім ухіліцца ад воінскай службы або няяўка з той жа мэтай на службу пры назначэнні, перакладзе, з камандзіроўкі, водпуску або арганізацыі аховы здароўя.

За такія дзеянні суд можа пасадзіць вінаватага за краты на тэрмін ад 2 да 7 гадоў. У выпадку калі такія дзеянні былі здзейсненыя ў баявой абстаноўцы або падчас ваеннага становішча, вінаваты можа правесці ў турме ад 8 да 12 гадоў жыцця.

• Тэкст Крымінальнага кодэкса Рэспублікі Беларусь.