Горад Дзяржынск руск.: Дзержинск Герб Краіна  Расія Рэгіён Ніжагародская вобласць Каардынаты 56°14′ пн. ш. 43°27′ у. д.HGЯO Кіраўнік Ivan Noskov[d][1] Заснаваны 1606 Першая згадка 1606 Горад з 1930 Плошча 422[2] км² Вышыня цэнтра 90 м Насельніцтва ▼ 216 598 чалавек (2024) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код 8313 Паштовы індэкс 606000 — 606039 Аўтамабільны код 52, 152 Афіцыйны сайт adm.dzr.nnov.ru Дзяржынск на карце Расіі ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзяржынск (руск.: Дзержинск) — горад (з 1930) у Расіі, гарадская акруга ў складзе Ніжагародскай вобласці. Насельніцтва 216,5 тыс. чалавек (2023). Заснаваны ў 1929 годзе.

Дзяржынск з'яўляецца адным з цэнтраў хімічнай прамысловасці Расіі: прадпрыемствы горада вырабляюць мінеральныя ўгнаенні, гербіцыды, прадукты арганічнага сінтэзу. Ядро хімічнага комплексу Дзяржынска фармуюць дзесяць буйных акцыянерных таварыстваў: «Сібур-Нефцяхім», «Сінтэз», «Дзяржынскае Аргшкло», «Карунд», «Пластык», «Авіябор», ФКП «Завод імя Я. М. Свярдлова», «Акрылат», «Дзяржынскхіммаш» і «Дзяржынскі завод хімічнага абсталявання „ЗАРА“».

Харчовая прамысловасць прадстаўленая чатырма буйнымі прадпрыемствамі: ААТ «Дзяржынскі мясакамбінат „ДЭМКА“», ААТ «Дзяржынскхлеб», ААТ «Мукамольны завод», ТАА «Калінаў мост».

Тэкстыльная і швейная вытворчасці прадстаўлены ЗАТ «Русь», ААТ «Ліна».

У Дзяржынску размешчаны два буйных прадпрыемства па вытворчасці будматэрыялаў — ТАА «Кнауф Гіпс Дзяржынск» і ТАА «Сілікатбуд».

Энергетыка прадстаўлена ААТ «Дзяржынская ЦЭЦ» і ААТ «Энергарэмонт», МУП «Цеплаэнерга». Збор, ачыстку і размеркаванне вады здзяйсняе ТАА «ДВК» (раней МУП ВКХ «Выток»). Буйны вытворца абсталявання для размеркавання энергіі ААТ «НІПОМ».

Навуковы патэнцыял горада складаюць вядучыя НДІ ФДУП «Крышталь», ФДУП НДІ Палімераў, ФГУП НІІмаш і ААТ «НІІК», якія займаюцца распрацоўкамі НДВКП у вобласці хімічнай і абароннай вытворчасці.

• Ізольда Васілеўна Ізвіцкая (1932—1971) — савецкая кінаактрыса.
• Эдуард Лімонаў (1943—2020) — пісьменнік, публіцыст.

• Дзержи́нск // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 204. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
• Дзержи́нск // Географические названия Росии: Топонимический словарь: более 4000 единиц / Е. М. Поспелов. — М.: АСТ; Астрель, 2008. — С. 170. — 523 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5 (Аст), ISBN 978-5-271-20728-0 (Астрель). (руск.)
• Дзержи́нск // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 153. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.

Ніжагародская вобласць
Раёны	Ардатаўскі Арзамаскі Багародскі Балахнінскі Бальшаболдзінскі Бальшамурашкінскі Бутурлінскі Вадскі Вазнясенскі Валадарскі Варатынскі Варнавінскі Васкрасенскі Вацкі Вятлужскі Гагінскі Гарадзецкі Дальнеканстанцінаўскі Дзівееўскі Кавярнінскі Княгінінскі Краснаакцябрскі Краснабакаўскі Кстоўскі Лукаянаўскі Лыскаўскі Паўлаўскі Пачынкаўскі Пільнінскі Сакольскі Сасноўскі Сечанаўскі Спаскі Сяргацкі Таншаеўскі Тонкінскі Урэнскі Шарангскі Шаткоўскі
Гарады	Арзамас Багародск Балахна Бор Валадарск Ворсма Выкса Вятлуга Гарадзец Гарбатаў Дзяржынск Заволжа Княгініна Кстова Кулябакі Лукаянаў Лыскава Навашына Ніжні Ноўгарад Паўлава Перавоз Первамайск Сароў Сямёнаў Сяргач Урэнь Чкалаўск Шахунья
Пгт	Ардатаў Ар’я Бліжне-Пясочнае Бальшое Казіно Бальшое Мурашкіна Бутурліно Вазнясенскае Варатынец Варнавіна Васільсурск Васкрасенскае Вахтан Вача Віля Выяздное Вятлужскі Гарбатаўка Гідраторф Грамячава Дальняе Канстанцінава Дасчатае Зялёны Горад Ільінагорск імя М. І. Калініна імя Сцяпана Разіна Каверніно Красныя Бакі Лесагорск Лукіно Малае Казіно Мухтолава Первае Мая Первамайскі Піжма Пільна Рашаціха Сакольскае Сасноўскае Саціс Смоліна Сухабязводнае Сява Таншаева Тонкіна Тумбаціна Фралішчы Цэнтральны Шайгіна Шаранга Шаткі Шымарскае Юганец
Сёлы — цэнтры раёнаў	Бальшое Болдзіна Вад Гагіна Дзівеева Пачынкі Сечанава Спаскае Уразаўка