Дзмітрый Мікалаевіч Дудар
 Дзмітрый Дудар | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Поўнае імя | Дзмітрый Мікалаевіч Дудар | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Нарадзіўся |
8 лістапада 1991[1] (32 гады) |
||||||||||||||||||||||||||||||
| Грамадзянства |
 Беларусь |
||||||||||||||||||||||||||||||
| Рост | 197 см | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Вага | 84 кг[2] | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Пазіцыя | брамнік | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Інфармацыя пра клуб | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Клуб |
 Дынама (Брэст) |
||||||||||||||||||||||||||||||
| Нумар | 91 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Маладзёжныя клубы | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
| Клубная кар’ера[* 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
| Нацыянальная зборная[* 2] | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
Дзмітрый Дудар (нар. 8 лістапада 1991, Гродна) — беларускі футбаліст, брамнік брэсцкага «Дынама».
Клубная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Выхаванец гродзенскай ДЮСШ Белкард і мінскага РДВАР, з 2008 года пачаў гуляць за дубль мінскага «Дынама». У 2010 годзе атрымаў траўму, з-за якой не гуляў на працягу паловы года. Пасля аднаўлення ад траўмы з сярэдзіны 2011 года выступаў за гродзенскі «Белкард», у сезоне 2012 стаў асноўным брамнікам каманды ў Другой лізе. У сезоне 2013 быў іграком светлагорскага «Хіміка» ў Першай лізе.
У сакавіку 2014 года перайшоў у брэсцкае «Дынама»[3], дзе стаў другім брамнікам пасля Канстанціна Рудзянка. Сезон 2015 пачаў у якасці дублёра Валерыя Фамічова, але пасля яго зыходу з каманды ў чэрвені стаў асноўным брамнікам.
У студзені 2016 года перайшоў у мікашэвіцкі «Граніт»[4]. У ліпені 2016 года ў сувязі з фінансавымі праблемамі «Граніта» пакінуў клуб і перайшоў у «Слуцк»[5], дзе ў сувязі з траўмай Артура Лясько стаў асноўным брамнікам. У сезоне 2017 чаргаваўся ў браме слуцкай каманды з Барысам Панкратавым.
У снежні 2017 года, пакінуўшы «Слуцк», падпісаў аднагадовы кантракт з «Гомелем»[6]. У складзе «Гомеля» стаў асноўным брамнікам, выцесніўшы Алега Кавалёва. У снежні 2018 года падоўжыў пагадненне з гомельскім клубам на сезон 2019[7]. Аднак, у сезоне 2019 выступаў пераважна за дубль, згуляў за асноўную каманду толькі ў адным матчы. У ліпені 2019 года пакінуў гомельскі клуб[8].
Неўзабаве пасля сыхода з гомельскай каманды стаў іграком гродзенскага «Нёмана»[9], дзе замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка. У студзені 2021 года на год падоўжыў кантракт з «Нёманам»[10]. У сезоне 2021 з’яўляўся на полі нерэгулярна, чаргаваўся ў складзе з Сяргеем Курганскім і Артурам Маліеўскім.
У студзені 2022 года перайшоў у жодзінскае «Тарпеда-БелАЗ»[11]. У сезоне 2022 быў асноўным брамнікам каманды. У сакавіку 2023 года з-за забароны Міністэрства спорту і турызму не трапіў у заяўку «Тарпеда-БелАЗ» на сезон і не ўдзельнічаў у афіцыйных матчах каманды, толькі ў жніўні вярнуўся ў склад, аднак не выхадзіў на поле, заставаўся на лаўцы запасных. У снежні 2023 года па заканчэнні кантракта пакінуў жодзінскі клуб[12].
У студзені 2024 года афіцыйна быў дапушчаны да прафесійнай дзейнасці спартсмена ў Беларусі камісіяй пры Генпракуратуры[13]. У ліпені 2024 года падпісаў кантракт з брэсцкім «Дынама»[14].
Міжнародная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]У маі 2010 года выступаў за малодшую моладзевую зборную Беларусі (да 20) на міжнародным турніры ў Партугаліі.
У ліпені 2017 года выступаў за другую зборную Беларусі на Кубку Караля ў Тайландзе.
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]- Уладальнік Кубка Беларусі: 2023
Статыстыка выступленняў
[правіць | правіць зыходнік]| Сезон | Дывізіён | Клуб | Матчы | Галы |
|---|---|---|---|---|
| 2008 | дубль | Дынама (Мінск) | 2 | −0 |
| 2009 | дубль | Дынама (Мінск) | 16 | −11 |
| 2010 | дубль | Дынама (Мінск) | 13 | −4 |
| 2011 (2) | Д2 | Белкард | 11 | −21 |
| 2012 | Д3 | Белкард | 34 | −45 |
| 2013 | Д2 | Хімік | 21 | −18 |
| 2014 | Д1 | Дынама (Брэст) | 4 | −8 |
| 2015 | Д1 | Дынама (Брэст) | 18 | −33 |
| 2016 (1) | Д1 | Граніт | 14 | −14 |
| 2016 (2) | Д1 | Слуцк | 14 | −11 |
| 2017 | Д1 | Слуцк | 15 | −17 |
| 2018 | Д1 | Гомель | 22 | −29 |
| 2019 (1) | Д1 | Гомель | 1 | −3 |
| 2019 (2) | Д1 | Нёман | 14 | −16 |
| 2020 | Д1 | Нёман | 19 | −17 |
| 2021 | Д1 | Нёман | 9 | −12 |
| 2022 | Д1 | Тарпеда-БелАЗ | 26 | −23 |
| 2023 | Д1 | Тарпеда-БелАЗ | 0 | 0 |
Грамадзянская пазіцыя
[правіць | правіць зыходнік]Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[15].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Dmitri Dudar // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ https://www.pressball.by/footballstat/dmitri_dudar/
- ↑ Брестское «Динамо» подписало контракты с Дударем, Кондратьевым, Жевнеровым и Кириллом Вергейчиком (руск.). by.tribuna.com.
- ↑ "Гранит" подписал Дударя, на просмотре Кибук, Степанов и российский защитник Обивалин (руск.). football.by (25 студзеня 2016). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Дмитрий Дударь стал футболистом "Слуцка" (руск.). football.by (28 ліпеня 2016). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Дударь сменил "Слуцк" на "Гомель" (руск.). football.by (26 снежня 2017). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ "Гомель" пролонгировал соглашения с вратарями (руск.). football.by (3 снежня 2018). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Капор и Дударь покинули "Гомель" (руск.)(недаступная спасылка). football.by (12 ліпеня 2019). Архівавана з першакрыніцы 13 ліпеня 2019.
- ↑ "Неман" подписал Дударя и расстался с Борисовым (руск.). football.by (16 ліпеня 2019). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Дударь подписал новое соглашение с "Неманом" (руск.). football.by (19 студзеня 2021). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Дударь сменил Гродно на Жодино (руск.). football.by (10 студзеня 2022). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Дударь официально расстался с "Торпедо-БелАЗом" (руск.). football.by (30 снежня 2023). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Семерым "беглым" атлетам разрешили заниматься профдеятельностью в Беларуси (руск.). sputnik.by (26 студзеня 2024). Праверана 22 сакавіка 2024.
- ↑ Дмитрий Дударь перешел в брестское "Динамо" (руск.). football.by (9 ліпеня 2024). Праверана 6 жніўня 2024.
- ↑ 93 беларускія футбалісты выступілі з асуджэннем гвалту ВІДЭА . Наша Ніва (12 верасня 2020). Праверана 22 сакавіка 2024.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік] Тэматычныя сайты |
|---|
 | |
|---|---|
| |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
