Гёты (ёты, гаўты; швед. götar, göter, старажытнаісл. gautar) — германскае племя; у перыяд з II ст. да н. э да мяжы I і II тысячагоддзя засялялі паўднёвую частку Скандынавіі, у раёне азёр Венерн і Ветэрн. Разам са свеямі сфармавалі шведскую нацыю.

Гістарычная вобласць на поўдні Швецыі да гэтага часу носіць назву Гёталанд, гэта значыць «краіна гётаў». Пытанне аб ступені сваяцтва гётаў з готамі спрэчнае, гэтак жа як і атаясненне гетаў з гаўтамі, узгадваемымі ў "Беавульфе" і скандынаўскіх сагах. Існуе таксама тэорыя аб сваяцтве гётаў з ютамі.

Хоць гёты і свеі разам выбіралі караля, свеі гралі галоўную ролю. У Västgötalagen (en: Västgötalagen, каля XIII стагоддзя) было зафіксавана, што толькі свеи маюць права выбару і зрушэння караля. Так, напрыклад, у 1125 гёты абралі каралём Магнуса Моцнага, сына караля Даніі, але свеі ўсупрацівіліся, і Магнус ўжо ў 1130 быў выгнаны з краіны.

Адрозненне паміж свеямі і гётамі існавала на працягу ўсяго Сярэднявечча.

• Готы
• Гісторыя Швецыі
• Готландцы