Гусцяра (Blicca bjoerkna) — рыба сямейства карпавых, адзіны прадстаўнік роду Blicca. Народныя назвы — пласкірка, кромп, сухарэбрыца, сівуха, сцёрка, губар.
Даўжыня да 35 см, маса да 1,3 кг, але звычайна 100—200 г. Серабрыстым, моцна сплюснутым з бакоў целам нагадвае маладога ляшча. Гусцяра адрозніваецца ад ляшчоў колькасцю і размяшчэннем глотачных зубоў (знаходзіцца з кожнага боку не па пяць, а па сем і прытым у два рады), баразной на спіне, жаўтаватымі або чырванаватымі парнымі плаўнікамі, большай луской. За брушным плаўніком мае кіль, не пакрыты лускай[1]. Галава невялікая, рыла тупое, рот паўніжні. Цела пляскатае, спіна блакітна-шэрая, бакі блакітна-серабрыстыя, няпарныя плаўнікі шараватыя.
Водзіцца ў басейнах Паўночнага, Балтыйскага, Чорнага і Каспійскага мораў. Жыве найбольш у вадаёмах з глеяватым, гліністым дном, затоках, старыцах. Дробная трымаецца ў прагалінах паміж зараснікамі воднай расліннасці, буйная ў глыбокіх затоках і ямах каля крутых берагоў. Аселая. Вандруе чародамі да нерасцілішчаў, якія наведвае штогод, і зімавальных ям.
Палавая спеласць у 3—4 гады. Нераст парцыённы ў маі-чэрвені ў невялікіх травяністых залівах, у пойме рэк або ў прыбярэжнай зоне азёр. Плоднасць 2,5—200 тыс. (11—109[1] тыс.) клейкіх ікрынак. Моладзь корміцца дробнымі ракападобнымі, дарослыя — насякомымі, малюскамі, радзей водарасцямі. Стварае помесі з ляшчом.
З'яўляецца другарадным аб'ектам промыслу[1].
Зноскі
- ↑ а б в Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд., исправл.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — 864 с. — 150 600 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)
- Варонін Ф. Гусцяра // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5 т. Т. 1. — Мн.: БелСЭ, 1983.
- Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд., исправл.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 165. — 864 с. — 150 600 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)
