Сервій Сульпіцый Гальба
SERVIUS SULPICIUS GALBA
6-ы Рымскі імператар 6 чэрвеня 68 — 15 студзеня 69
Папярэднік	Клаўдзій Цэзар Аўгуст Нерон
Пераемнік	Марк Сальвій Атон
Нараджэнне	24 снежня 3 да н.э. Тэрачына[d], правінцыя Лаціна, Лацыа, Італія
Смерць	15 студзеня 69 (70 гадоў) Рым, Лацыа, Старажытны Рым
Месца пахавання	Рым
Род	Sulpicii Galbae[d] і Livii Ocellae[d]
Бацька	Gaius Sulpicius Galba[d]
Маці	Mummia Achaica[d] або Livia Ocellina[d]
Жонка	Aemilia Lepida[d]
Дзеці	невядома, невядома і Lucius Calpurnius Piso Frugi Licinianus[d]
Веравызнанне	старажытнарымская рэлігія
Званне	легат
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сервій Сульпіцый Гальба (лац.: Servius Sulpicius Galba, 24 снежня 3 да н.э. — 15 студзеня 69) — старажытнарымскі імператар (з 6 чэрвеня 68 па 15 студзеня 69).

Сервій Сульпіцый паходзіў са шляхетнага і багатага патрыцыянскага роду. Ён стаў апошнім рымскім імператарам, які належаў да старой рэспубліканскай арыстакратыі. Пры Юліях-Клаўдзіях ён зрабіў кар’еру вайскоўца і палітыка. Пры Тыберыі Гальба быў легатам-прапрэтарам Аквітаніі (31—32 гады) і консулам (у 33 годзе), пры Калігуле — легатам Верхняй Германіі (39—41 гады), пры Клаўдзіі ўдзельнічаў у заваёве Брытаніі (43 год) і кіраваў правінцыяй Афрыка (45-47 гады). Пасля гэтага ён доўгі час быў на спакоі, пакуль у 60 ці 61 годзе імператар Нерон не прызначыў яго намеснікам Тараконскай Іспаніі.

У 68 годзе Гай Юлій Віндэкс падняў мяцеж у Лугдунскай Галіі і прапанаваў Гальбе саюз і імператарскую ўладу. Сервій Сульпіцый пасля некаторых ваганняў пагадзіўся. Віндэкс неўзабаве загінуў, але некалькі іншых намеснікаў таксама паўсталі супраць Нерона. У выніку сенат афіцыйна прызнаў Гальбу імператарам, а Нерону прыйшлося пакончыць з сабой. Праз некалькі месяцаў Сервій Сульпіцый уступіў у Рым, але да гэтага часу ён ужо пачаў станавіцца непапулярным у вачах насельніцтва сталіцы, прэтарыянскай гвардыі і салдат правінцыйных войскаў. Чыннікам таму сталі рэпрэсіі супраць асобных вядомых саноўнікаў і военачальнікаў, незадаволенасць салдат скупасцю імператара, агульнае паслабленне пазіцый цэнтральнай улады. У Ніжняй Германіі падняў мяцеж намеснік Аўл Вітэлій, падтрыманы побач заходніх правінцый. Нарэшце, бяздзетны Гальба абраў няўдалага кандыдата на ўсынаўленне — Луцыя Кальпурнія Пізона Фругі Ліцыніяна^[uk], маладога чалавека, які валодаў толькі шляхетнасцю, але не ўплывам. Адзін з яго набліжаных, Марк Сальвій Атон, арганізаваў мяцеж прэтарыянцаў і захапіў уладу. Сервій Сульпіцый быў забіты на Рымскім форуме пасля ўсяго сямі месяцаў кіравання.

Рымскія імператары
Прынцыпат 27 да н.э. — 235	Актавіян Аўгуст Тыберый Калігула Клаўдзій Нерон Гальба Атон Вітэлій Веспасіян Ціт Даміцыян Нерва Траян Адрыян Антанін Пій Марк Аўрэлій і Луцый Вер Комад Пертынакс Дзідзій Юліян Песцэній Нігер Клодзій Альбін Септымій Север Каракала Гета Макрын і Дыядумен Геліягабал Аляксандр Север
Крызіс 235—284	Максімін Фракіец Гардыян I і Гардыян II Пупіен і Бальбін Гардыян III Філіп Араб Дэцый і Герэній Этруск Гастыліян Трэбаніян Гал і Валузіян Эміліян Валерыян I Галіен і Салонін Клаўдзій II Квінціл Аўрэліян Тацыт Фларыян Проб Кар Карын і Нумерыян
Дамінат 284—395	Дыяклетыян Максіміян Канстанцый I Хлор Галерый Флавій Север Максенцый Максімін Ліцыній з Валентам і Марцініянам Канстанцін I Канстанцін II Канстант Канстанцый II і Ветраніён Флавій Клаўдзій Юліян Іавіян Валентыніян I Валент II Грацыян Валентыніян II Феадосій
Заходняя імперыя 395—480	Ганорый Канстанцый III Канстанцін III Іаан Валентыніян III Петроній Максім і Паладый Авіт Маярыян Лібій Север Антэмій Алібрый Гліцэрый Юлій Непат Ромул Аўгуст
Усходняя імперыя 395—476 (да падзення Рыма)	Аркадзій Феадосій II Маркіян Леў I Макела Леў II Зянон Васіліск Зянон

Сачыненні Плутарха
Сачыненні	Параўнальныя жыццяпісы • Мараліі • Псеўда-Плутарх
Параўнальныя жыццяпісы	Аляксандр Вялікі і Юлій Цэзар • Алківіяд і Карыялан • Арыстыд і Катон Старэйшы • Дэметрый і Антоній • Дэмасфен і Цыцэрон • Дыян і Брут • Нікій і Крас • Кімон і Лукул • Лісандр і Сула • Лікург і Нума • Пелапід і Марцэл • Пір і Гай Марый • Агесілай і Пампей Вялікі • Салон і Публікола • Тэсей і Ромул • Эўмен і Серторый • Агіс і Клеамен; Тыберый і Гай Гракхі • Тымалеонт і Эмілій Павел • Перыкл і Фабій • Фемістокл і Каміл • Філапемен і Фламінін • Факіён і Катон Малодшы • Арат Сікіёнскі1 • Артаксеркс1 • Гальба1 • Атон1 • Эпамінонд і Сцыпіён Афрыканскі2
1 Няпарныя жыццяпісы • 2 Незахаваныя жыццяпісы

Гальба — продкі
Gaius Sulpicius Galba[d] Sulpicius Galba[d] Servius Sulpicius Galba[d] Servius Sulpicius Galba[d] Quintus Lutatius Catulus[d] Гальба Mummia Achaica[d] Lutatia[d] Quintus Lutatius Catulus Capitolinus[d] Domitia[d] Livia Ocellina[d]

Слоўнікі і энцыклапедыі	Вялікая каталанская · Вялікая нарвежская · Вялікая расійская (старая версія) · Вялікая савецкая (1 выд.) · Бракгаўза і Эфрона · Іспанскі біяграфічны · Малы Бракгаўза і Эфрона · Праваслаўная · Рэальны слоўнік класічных старажытнасцей · Britannica (11-th) · Britannica (онлайн) · Notable Names Database · Pauly-Wissowa · Treccani · Швейцарскі гістарычны · Гранат
Генеалогія і некрапалістыка	Find a Grave · Geni.com · genealogics.org
Нарматыўны кантроль BAV: ADV11343325 · BNC: a10795820 · BNE: XX1435294 · BNF: 14893746x · GND: 118716166 · ISNI: 0000000107982658 · LCCN: n50015482 · NKC: jn20000700580 · NLA: 53004816 · NLP: a0000001181910 · NTA: 071511326 · NUKAT: n2013190833 · LIBRIS: 187868 · SUDOC: 050608185 · VIAF: 27034761, 318144647673597600502 · ULAN: 500355698