Віёла
Віёла — сямейства смычковых музычных інструментаў.
Віёлы маюць плоскае дно, пакатыя плечы, шырокі грыф з ладамі, 5—7 струн, наладжваюцца па квартах з тэрца пасярэдзіне. Пры ігры на віёле яе трымалі вертыкальна. Распаўсюджванне атрымала ў краінах Заходняй Еўропы з XVI стагоддзя. Разнавіднасці: дыскантавая, альтовая, тэнаровая (малая басовая, называлася таксама Віёла ды гамба, ці проста гамба), вялікая басовая і кантрабасовая. Гук віёлы далікатны, матавы. Ужывалася як сольны, ансамблевы і аркестравы інструмент. Бытавала галоўным чынам у арыстакратычнай асяроддзі. З XVII стагоддзя выцясняецца інструментамі скрыпічнага сямейства, якія адпавядаюць новым патрабаванням музычнага мастацтва. У гэты ж час з’яўляюцца разнавіднасці віёлы з рэзанансавымі струнамі: віёла-бастарда, віёла-д’аморе, або віёль-д’амур, віёла-ды-бардонэ, або барытон.
 Струнныя музычныя інструменты | |
|---|---|
| Смычковыя | Скрыпка · Альт · Барытон · Віёла да гамба · Гудок · Сука · Крота · Віяланчэль · Кантрабас · Нікельхарпа · Рэбаб · Хардангерфеле · Эсрадж · Фідэль |
| Шчыпковыя | |
| Ударныя | Цымбалы · Янцынь |
| Ударна-клавішныя | |
| Шчыпкова-клавішныя | |
| Фрыкцыйна-клавішныя | |
| Іншае | |
Слоўнікі і энцыклапедыі |
|---|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
