Амелія Эрхарт
| Амелія Мэры Эрхарт | |
|---|---|
| Amelia Mary Earhart | |
 | |
| Род дзейнасці | лётчыца, мемуарыстка, пісьменнік-падарожнік, журналістка, актывіст за права жанчын, aviation writer |
| Дата нараджэння | 24 ліпеня 1897[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 5 студзеня 1939[3] (41 год) |
| Месца смерці | Невядома. Верагодна Ціхі акіян |
| Грамадзянства |
 ЗША |
| Бацька | Edwin Stanton Earhart[d][4] |
| Маці | Amelia Otis[d] |
| Муж | Джордж Палмер Путнэм[d] |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Член у | |
| Узнагароды і прэміі | |
| Аўтограф |
.png){kind=small} |
| Сайт | ameliaearhart.com (англ.) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Амелія Мэры Эрхарт (англ.: Amelia Mary Earhart; 24 ліпеня 1897 — знікла без вестак 2 ліпеня 1937) — амерыканская пісьменніца і піянер авіяцыі. Яна была першай жанчынай-пілотам, якая пераляцела Атлантычны акіян, за што была ўзнагароджана Крыжам лётных заслуг. Яна напісала шэраг кніг-бестселераў пра свае палёты і адыграла важную ролю ў фарміраванні «Дзевяноста Дзевяці» — арганізацыі для жанчын пілотаў.
У 1935 годзе Эрхарт пачала працаваць на факультэце авіяцыйнага аддзялення Універсітэта Перд’ю ў якасці запрошанага выкладчыка. Займаючы гэту пасаду яна імкнулася прыцягнуць больш жанчын у сферу авіяцыі і кансультаваць іх у пытаннях кар’еры. Яна таксама была сябрам Нацыянальнай Партыі Жанчын і адным з першых прыхільнікаў «Папраўкі аб Роўных Правах».
У 1937 годзе пры спробе здзейсніць кругасветны палёт на двухрухавіковым лёгкім транспартным і пасажырскім самалёце, Эрхарт знікла без вестак у цэнтральнай частцы Ціхага акіяна ў раёне вострава Хаўленд.
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Amelia Earhart. The Fun of It. Harcourt Brace and Company, New York, 1932.(republished by Gale Research Company, Book Tower, Detroit, 1975).
- Amelia Earhart. Last Flight. Harcourt Brace and Company, New York, 1937 (republished by Orion Books, New York, 1975).
- Amelia Earhart. 20 Hours and 40 Minutes. Harcourt Brace and Company, New York, 1928.
- Mary S. Lovell. The Sound Of Wings. St. Martin’s Press, New York, 1989.
- Susan Butler. East to the Dawn. The Life of Amelia Earhart. Addison-Wesley, Reading, Massachusetts, 1997.
- Muriel Earhart Morrissey, Carol L. Osborne. Amelia, My Courageous Sister. Biography of Amelia Earhart. Osborne Publisher, Incorporated. Santa Clara, California, 1987.
- James A. Donahue. The Earhart Disappearance: The British Connection. SunShine House, Incorporated. Terre Haute, IN, 1987.
- Roxane Chadwick. Amelia Earhart — Aviation Pioneer. Lerner Publications Company, Minneapolis, 1987.
- Fred Goerner. The Search For Amelia Earhart. Doubleday & Company, Inc, Garden City, New York, 1966.
- Patricia Lauber. Lost Star: The Story of Amelia Earhart. Scholastic Incorporated, New York, 1988.
- Virginia Morell. Amelia Earhart. National Geographic, January, 1998, pp. 112-135.
Зноскі
- ↑ Amelia Earhart // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Amelia Earhart // FemBio database Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Pelt L. V. Amelia Earhart: The Sky's No Limit — Tor Publishing Group, 2005. — ISBN 978-0-7653-1061-3
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Амелія Эрхарт- Чаму так і не атрымалася выратаваць легендарную Амелію Эрхарт?
 Амелія Эрхарт — продкі |
|---|
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
