Аляксандр Завадскі
польск.: Aleksander Zawadzki
Фатаграфія
2-і Старшыня Дзяржаўнага савета ПНР 20 лістапада 1952 — 7 жніўня 1964
Папярэднік	Баляслаў Берут
Пераемнік	Эдвард Охаб
Нараджэнне	16 снежня 1899(1899-12-16)[1][2][…] Дамброва-Гурніча, Бендзінскі павет[d], Петракоўская губерня, Варшаўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя[3]
Смерць	7 жніўня 1964(1964-08-07)[4][1][…] (64 гады) Варшава, Варшаўскае ваяводства, Польская Народная Рэспубліка[5]
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі Павонзкі[d]
Веравызнанне	атэізм
Партыя	ПАРП Польская працоўная партыя[d] Камуністычная партыя Польшчы (1938)
Род войскаў	пяхота Другой Польскай Рэспублікі[d]
Званне	генерал-маёр і дывізійный генерал[d]
Бітвы	Другая сусветная вайна Польска-ўкраінская вайна
Узнагароды	ганаровы знак «За заслугі для Варшавы»[d] For services to the city of Gdańsk[d] (1960)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Завадскі (польск.: Aleksander Zawadzki; 16 снежня 1899, Бендзін, Расійская імперыя — 7 жніўня 1964, Варшава, ПНР) — польскі дзяржаўны дзеяч, Старшыня Дзяржаўнага савета Польскай народнай Рэспублікі ў 1952—1964 гадах.

Нарадзіўся ў горадзе Бендзін (на той момант — Германская імперыя, цяпер — Польшча). З 1915 года — рабочы па найму ў сельскай гаспадарцы, затым у металургіі і шахтах. У 1922 годзе стаў членам Камуністычнага саюза моладзі Польшчы (КСМП), з 1923 года — член Камуністычнай партыі Польшчы. За сваю рэвалюцыйную дзейнасць быў неаднаразова арыштаваны і правёў у турме больш за 11 гадоў.

З 1939 года — у СССР, удзельнічае ў арганізацыі Саюза польскіх патрыётаў і Войска Польскага. У 1944—1945 гадах — начальнік штаба партызан у Польшчы і намеснік камандуючага Войска Польскага па палітычнай частцы.

Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны ў 1945—1948 гадах быў упаўнаважаным урада ў Сілезіі, затым — ваяводам Дамброўскі-Сілезскага ваяводства. З снежня 1948 года становіцца членам ЦК і Палітбюро ЦК Польскай аб’яднанай рабочай партыі (ПАРП). У 1949—1952 — намеснік старшыні Савета Міністраў.

20 лістапада 1952 стаў Старшынёй Дзяржаўнага савета Польскай народнай Рэспублікі і захаваў за сабой гэтую пасаду да сваёй смерці 7 жніўня 1964 года. Памёр у Варшаве.

Слоўнікі і энцыклапедыі	Універсальная літоўская энцыклапедыя · Brockhaus
Генеалогія і некрапалістыка	Sejm-Wielki.pl
Нарматыўны кантроль CiNii: DA12438472 · GND: 1033583510 · GTAA: 172619 · ISNI: 0000000113413486 · LCCN: n90626488 · NUKAT: n2005017410 · VIAF: 165635568

Кіраўнікі Польшчы (з 1918)
Другая рэспубліка (1918—1939)	Юзаф Пілсудскі (1918—1922) Габрыэль Нарутовіч (1922—1922) Мацей Ратай (1922; в. а.) Станіслаў Вайцяхоўскі (1922—1926) Мацей Ратай (1926; в. а.) Ігнацы Масціцкі (1926—1939)
Урад Польшчы ў выгнанні (1939—1990)	Балеслаў Вянява-Длугашоўскі (1939) Уладзіслаў Рачкевіч (1939—1947) Аўгуст Залескі (1947—1972) Станіслаў Астроўскі (1972—1979) Эдвард Рачыньскі (1979—1986) Казімеж Сабат (1986—1989) Рышард Качароўскі (1989—1990)
Польская Народная Рэспубліка (1944—1989)	Балеслаў Берут (1944—1952) Аляксандр Завадскі (1952—1964) Эдвард Охаб (1964—1968) Марыян Спыхальскі (1968—1970) Юзаф Цыранкевіч (1970—1972) Генрык Яблоньскі (1972—1985) Войцех Ярузельскі (1985—1989)
Трэцяя рэспубліка (з 1990)	Войцех Ярузельскі (1989—1990) Лех Валенса (1990—1995) Аляксандр Квасьнеўскі (1995—2005) Лех Качыньскі (2005—2010) Браніслаў Камароўскі (2010; в. а.) Богдан Барусевіч (2010; в. а.) Гжэгаж Схетына (2010; в. а.) Браніслаў Камароўскі (2010—2015) Анджэй Дуда (з 2015)