Літра кірыліцы С
Сс
Выява
◄ Њ О П Р 'С' Т Ћ Ќ У ►
Беларускі альфабэт:
◄ Н О П Р С Т У Ў Ф ►
У лацінцы	S · s
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[s]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter es cyrillic small letter es
Юнікод	С: U+0421 с: U+0441
HTML	С‎: &#1057, &#x421 с‎: &#1089, &#x441
UTF-16	С‎: 0x421 с‎: 0x441
URL-код	С: %D0%A1 с: %D1%81
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

С, с (эс; курсіў: С с) — 19-я літара беларускага кірылічнага альфабэту. Выкарыстоўваецца таксама ўва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (18-я ў баўгарскім, 19-я ў расейскім, 21-я ў сэрбскім, 22-я ў македонскім і ўкраінскім) і ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў.

У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах носіць назву «слово», што магло азначаць рознае: «слова, гаворка, казаньне, чутка, вестка, пропаведзь, выслоўе, Пісаньне, запавед». У кірыліцы звычайна лічыцца 19-ай паводле парадку і выглядае як ; у глаголіцы паводле ліку 20-я, мае выгляд . У абодвух альфабэтах лікавае значэньне — 200. У глаголіцы літара паходзіць ад спалучэньня хрысьціянскіх сымбаляў трыкутніку і кругу — як і перавернуты знак глаголіцы для І.

Можа быць малой і вялікай. Мае рукапісны й друкаваны выгляд.

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах С мае лічбавае значэньне — 200.