Сяргей Шайгу
| Сяргей Шайгу | |
| па-тувінску: Сергей Күжүгет оглу Шойгу | |
 | |
| Міністар абароны Расеі | |
|---|---|
| 6 лістапада 2012 — 12 траўня 2024 | |
| Папярэднік: | Анатоль Сердзюкоў |
| Наступнік: | Андрэй Белавусаў |
| Кіраўнік Маскоўскае вобласьці | |
| 11 траўня 2012 — 6 лістапада 2012 | |
| Прэзыдэнт: | Уладзімер Пуцін |
| Прэм’ер-міністар: | Дзьмітры Мядзьведзеў |
| Папярэднік: | Барыс Громаў |
| Наступнік: | Андрэй Вараб’ёў |
| Міністар Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзтваў | |
| 20 студзеня 1994 — 11 траўня 2012[1] | |
| Прэзыдэнт: |
Барыс Ельцын Уладзімер Пуцін Дзьмітры Мядзьведзеў Уладзімер Пуцін |
| Папярэднік: | пасада створана |
| Наступнік: | Руслан Цалікаў |
| Старшыня дзяржаўнае рады Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзтваў | |
| 17 красавіка 1991 — 20 студзеня 1994 | |
| Прэзыдэнт: | Барыс Ельцын |
| Папярэднік: | пасада створана |
| Наступнік: | пасада адменена |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
21 траўня 1955[2] (69 гадоў) |
| Партыя: | КПСС, Адзіная Расея |
| Сужэнец: | Ірына Шайгу |
| Дзеці: | Юлія Шайгу[d], Ксенія Шайгу[d] і Danila Shebunov[d][4] |
| Бацька: | Кужугет Шайгу[d] |
| Маці: | Аляксандра Шайгу[d] |
| Адукацыя: | |
| Узнагароды: | |
Сярге́й Кужуге́тавіч Шайгу́ (па-расейску: Сергей Кужугетович Шойгу; нар. 21 траўня 1955 году, Чадан, Тува, СССР) — расейскі дзяржаўны і палітычны дзяяч,
Старшыня дзяржаўнай рады РСФСР і Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзстваў (1991—1994), міністар па надзвычайных становішчах (1991—2012), кіраўнік Маскоўскае вобласьці (2012). Кіраўнік міжабласное партыі «Адзінства» (1999—2001), адзін са старшыняў партыі «Адзіная Расея» (2001—2002, разам зь Юрыем Лужковым і Мінцімерам Шайміевым. Кіраўнік Расейскае краязнаўчае грамады (з 2009). Міністар абароны Расеі (2012—2024). Зь 2024 году ўзначальвае Раду бясьпекі Расеі. Генэрал (2003). Герой Расейскай Фэдэрацыі (1999).
З чэрвеня 2024 году знаходзіцца ў вышуку Міжнароднага крымінальнага суду.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся 21 траўня 1955 году ў невялікім мястэчку Чадан (Тува) у сям’і савецкага рэдактара раённае газэты Кужугета Серэевіча Шайгу й Аляксандры Якаўлеўны Шайгу (раней Кудраўцава)[5].
Вучоба
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Ад 1972 па 1977 год вучыўся ў месьце Краснаярск. У Інстытуце й атрымаў кваліфікацыю будаўніка[6].
У 1996 годзе стаў кандыдатам гаспадарчых навук[6][7].
Службовая дзейнасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля заканчэньня вучобы пачаў рабіць на наступных пасадах:
- 1977—1978 гг. — майстар трэсту «Прамхімбуд», м. Краснаярск.
- 1978—1979 гг. — майстар, начальнік участка трэсту «Тувінбуд», м. Кызыл.
- 1979—1984 гг. — старэйшы прараб, галоўны інжэнэр, начальнік будаўнічай управы СУ-36 трэсту «Ачынскалюмінбуд», м. Ачынск.
- 1984—1985 гг. — намесьнік галавы трэстe «Саяналюмінбуд», м. Саянагорск.
- 1985—1986 гг. — галава трэсту «Саянцяжсбуд», г. Абакан.
- 1986—1988 гг. — галава трэсту «Абаканвагонбуд», г. Абакан.
- 1988—1989 гг. — другі пісар Абаканского мескае ўправы КПСС, м. Абакан.
- 1989—1990 гг. — наглядчык Краснаярскай абласной управы КПСС, м. Краснаярск.
- 1990—1991 гг. — намесьнік старшыні дзяржаўнае рады РСФСР па чарцяжу й будове, м. Масква.
- 1991 г. — старшыня Расейскага аддзела ратаўнікоў, м. Масква.
- 1991 г. — старшыня дзяржаўнае рады РСФСР па надзвычайным становішчы, м. Масква.
- 1991—1994 гг. — Старшыня дзяржаўнае рады Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзстваў.
- 1992 г. — назіраў за спробамі Расеі раздушыць Ічкерыю пад выглядам барацьбы з сутычкамі паміж асецінамі й інгушамі[8].
- 1994—2012 гг. — міністар Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзстваў, адначасова з 10 студзеня 2000 г. па 7 траўня 2000 г. — намесьнік старшыні ўраду Расеі.
- 1996 год — сачыў за парадкам пад час выбараў Барыса Ельцына[9].
- З 1996 г. — сябра Рады бясьпекі Расеі.
- 2000 — узначаліў грамаду «Адзінства», якую стварылі для падтрымкі Ўладзімера Пуціна[10].
- 11 траўня 2012 году нечакана для ўсіх прызначаны на пасаду галавы Маскоўскае вобласьці[11].
- 6 лістапада 2012 году нечакана прызначаны міністрам абароны Расеі[12].
20 кастрычніка 2021 году ў Маскве падпісаў зь міністрам абароны Беларусі Віктарам Хрэніным дакумэнт аб працягу на 25 гадоў тэрміну дзеяньня Пагадненьняў аб разьмяшчэньні ў Беларусі 43-га вузла сувязі Вайскова-марскога флёту Расеі «Вялейка» і радыёлякацыйнай станцыі «Баранавічы» (Азярэчча, Клецкі раён)[13]. 25 траўня 2023 году ў Менску падпісаў з Хрэніным дакумэнты аб вызначэньні парадку ўтрыманьня расейскай ядзернай зброі ў сховішчы на тэрыторыі Беларусі[14].
- 12 траўня 2024 году прызначаны сакратаром Рады бясьпекі Расеі.
Міжнародны вышук за злачынствы ва Ўкраіне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]22 ліпеня 2014 году Галоўная сьледчая ўправа МУС Украіны пачала сьледзтва па падазрэньні С. Шайгу ў падтрымцы вайны ва Ўкраіне[15]. Гэта была «помста» за ўдзел у захопе Крыму[16][17].
25 чэрвеня 2024 году Другая палата папярэдняй вытворчасьці Міжнароднага крымінальнага суду (Нідэрлянды), удзел у якім бралі 124 дзяржавы, выдала загад на арышт Сяргея Шайгу і начальніка Генштабу Ўзброеных сілаў Расеі Валерыя Герасімава. Судьдзі палічылі абодвух падазраванымі ў такіх ваенных злачынствах, як нанясеньне ўдараў па цывільных пабудовах і прычыненьне празьмернай выпадковай шкоды цывільнаму насельніцтву шляхам аддачы загаду аб учыненьні злачынстваў і празь няздольнасьць ажыцьцяўляць належнае кіраваньне войскамі пад іх камандаваньнем. У прыватнасьці ў паведамленьні МКС выказвалася меркаваньне, «што двое падазраваных нясуць адказнасьць за ракетныя ўдары, нанесеныя расейскімі ўзброенымі сіламі па ўкраінскай электраэнэргетычнай інфраструктуры прынамсі зь 10 кастрычніка 2022 году па 9 сакавіка 2023 году. Цягам гэтага часу вялікая колькасьць удараў па шматлікіх электрастанцыях і падстанцыях была нанесена расейскімі ўзброенымі сіламі ў многіх мясьцінах Украіны»[18][19].
Сям’я
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Бацька — Кужугет Серэвіч Шайгу (1921—2010)[20] (правільна на тувінскай мове — Кужугет Шойгу Серее оглу) савецкі дзяяч Тувы.
- Маці — Аляксандра Якаўлеўна Шайгу (Кудраўцава; 1924—2011). Паходзіць з Расеі, Ардоўская вобласьць, вёска Якаўлева. Савецкая дзяячка Тувы[21][22].
- Жонка — Ірына Аляксандраўна Шайгу (раней Анціпіна), робіць начальніцай у прыватным прадпрыемстве, якое мае даход ад замоваў зь міністэрства, дзе кіраваў яе муж — С. Шайгу[23].
- Дзьве дачкі:
- Старэйшая сястра — Ларыса Кужугетаўна Шайгу, пасол Дзяржаўнае Думы Расеі[25].
- Малодшая сястра — Ірына Кужугетаўна Захарава (нар. 1960) — лекар[25].
- Зяць — Аляксей Юр’евіч Захараў (нар. 1971), муж дачкі Юліі, пракурор Маскоўскае вобласьці[26].
Слава
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Імем Шайгу названа вуліца ў Піхемскам раёне Тувы[27].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Указ Президента Российской Федерации от 11.05.2012 № 616 «О Шойгу С. К.»(недаступная спасылка)
- ^ а б Sergej Schojgu // Munzinger Personen (ням.)
- ^ https://pestisracok.hu/lavrov-es-sojgu-fogja-vezetni-az-egyseges-oroszorszag-jeloltlistajat-az-orosz-parlamenti-valasztason/
- ^ https://meduza.io/news/2023/06/08/soratniki-navalnogo-rasskazali-o-predpolagaemom-vnebrachnom-syne-shoygu-on-stroit-muzykalnuyu-karieru-i-sdaet-ofisy-v-tsentre-moskvy
- ^ В Москве прощаются с Александрой Шойгу(недаступная спасылка)
- ^ а б Министр обороны. Министерство обороны Российской Федерации. Праверана 2014-12-23 г.
- ^ Шойгу Сергей Кужугетович. Организация государственного управления при прогнозировании чрезвычайных ситуаций в целях уменьшения социально-экономического ущерба (на примере землетрясений). Электронный журнал «Новые исследования Тувы». Праверана 2014-12-23 г.
- ^ Справка об обстоятельствах возникновения осетино-ингушского вооруженного конфликта, его развития и роли в нём федеральных органов власти и управления
- ^ Шойгу Сергей Кужугетович на сайте panorama.ru
- ^ Lenta.ru: В России: партию «Единство» возглавил Сергей Шойгу
- ^ Мособлдума утвердила кандидатуру С. Шойгу на пост губернатора Московской области(недаступная спасылка)
- ^ Шойгу стал главой Минобороны по рекомендации Медведева
- ^ Пагадненьні аб разьмяшчэньні ў Беларусі двух вайсковых аб'ектаў Расеі падоўжаны на 25 гадоў // Партал «Наша ніва», 8 лістапада 2021 г. Праверана 25 траўня 2023 г.
- ^ Хрэнін і Шайгу падпісалі дакумэнты аб парадку захоўваньня нестратэгічнай ядзернай зброі ў Беларусі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 25 траўня 2023 г. Праверана 25 траўня 2023 г.
- ^ МВС України відкрило кримінальне провадження стосовно посібників терористів — Шойгу і Малофєєва
- ^ МВД Украины возбудило дело в отношении Сергея Шойгу. ИТАР-ТАСС (22 июля 2014).
- ^ СКР объявил Авакова и Коломойского в международный розыск. ИТАР-ТАСС (21 июня 2014).
- ^ МКС выдаў ордары на арышт Сяргея Шайгу і Валерыя Герасімава // Партал «Наша ніва», 25 чэрвеня 2024 г. Праверана 25 чэрвеня 2024 г.
- ^ Разарыё Аітала. Становішча ва Ўкраіне: судзьдзі МКС выдалі загады на арышт Сяргея Кужугетавіча Шайгу і Валерыя Васільевіча Герасімава (анг.) // Міжнародны крымінальны суд, 25 чэрвеня 2024 г. Праверана 25 чэрвеня 2024 г.
- ^ Государственный деятель Тувы Кужугет Шойгу похоронен в Москве // gov.tuva.ru, 03.12.2010(недаступная спасылка)
- ^ Мать Сергея Шойгу стала заслуженным работником сельского хозяйства Тувы
- ^ Старшая сестра // Еженедельник «Центр Азии», № 38, 24 — 30 сентября 2010.
- ^ а б Щёголев К. А. Кто есть кто в России. Исполнительная власть. Кто правит Россией. — м, Астрель: АСТ, 2007, С. 536 ISBN 978-5-17-047056-3
- ^ «Власть», «Родня во власти», 24 сентября 2007
- ^ а б в г Высокопоставленные наследники
- ^ Мособлдума обсудит профессиональные качества кандидата в прокуроры — Известия
- ^ Федеральная информационная адресная система
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Шойгу Сергей Кужугетович // Кто есть кто в России и в ближнем зарубежье: Справочник. — м: Издательский дом «Новое время», «Всё для Вас», 1993. — С. 740—742 ISBN 5-86564-033-X
- Шойгу Сергей Кужугетович // Щёголев К. А. Кто есть кто в России. Исполнительная власть. Кто правит Россией. — м, Астрель: АСТ, 2007, С. 525—526 ISBN 978-5-17-047056-3
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Жыцьцё С. Шайгу
- Жыцьцё С. Шайгу на ўрадовай выставе Расеі
- Жыцьцё С. Шайгу на выставе МНС Расеі
- Сергей Шойгу, председатель Госкомитета по чрезвычайным ситуациям: «Мысли об отставке мне спать не мешают», интервью 1992 года
- Сергей Шойгу на Форуме Министерства обороны Российской Федерации
- Сергей Шойгу: «Откосить никому не позволю». Интервью газете «Городские новости», 2014
| ||||||||||||||||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
