Сяргей Іванавіч Касьцян (нарадзіўся 15 студзеня 1941 году, в. Усохі, Клічаўскі раён, цяпер Беларусь) — беларускі палітык. Кандыдат гістарычных навук (1980), дацэнт (1981)^[1].

Зь верасьня 1947 году навучаўся па-беларуску ва Ўсоскай 7-гадовай школе, якую скончыў у чэрвені 1954 году^[2]. Тамсама ў 1953 г., у 12-гадовым узросьце, уступіў у Камуністычны саюз моладзі (камсамол). Пасьля школы працаваў у калектыўнай гаспадарцы «Камсамолец» (в. Усохі). У верасьні 1956 г., 15-гадовым юнаком, пачаў навучаньне ў будаўнічай школе Чалябінску (Расейская СФСР), якую скончыў у чэрвені 1957 году са спэцыяльнасьцю цесьляра 5-разраду. У 1957—1960 гг. працаваў цесьляром у жыльлёва-будаўнічым цэху Чалябінскага трактарнага заводу(ru) і адначасна навучаўся ў школе працоўнай моладзі. У 1960—1964 гг. служыў у Вайскова-марскім флёце СССР на Ціхім акіяне, дзе быў вызваленым сакратаром камітэту камсамолу і супрацоўнічаў з газэтай «Баявая вахта» (Уладзівасток). Па сканчэньні тэрміновай вайсковай службы атрымаў афіцэрскае званьне малодшага лейтэнанта. У 1964—1966 гг. працаваў выхавальнікам школы-інтэрнату(en) № 2 Чалябінску. У верасьні 1965 г. паступіў на гістарычны факультэт Чалябінскага пэдагагічнага інстытуту(ru). У 1966 годзе пераехаў у Мазыр (Гомельская вобласьць, Беларуская ССР), у чэрвені 1970 году скончыў гістарычны факультэт Менскага пэдагагічнага інстытуту^[1].

У 1967—1979 гг. займаў пасады ад сакратара камітэту камсамолу ў калгасе «Каменка» (Мазырскі раён, Гомельская вобласьць) да 1-га сакратара Мазырскага раённага камітэту камсамолу, ад інструктара да загадніка аддзелу агітацыі і прапаганды Мазырскага раённага камітэту Камуністычнай партыі Беларусі (КПБ). У 1979 г. скончыў асьпінатуру пры Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце. У 1980 г. абараніў кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Удзел камсамолу Беларусі ў мэліярацыі беларускага Палесься (1966–1975 гг.)». У 1979—1997 гг. выкладаў у Мазырскім дзяржаўным пэдагагічным інстытуце, дзе стаў загаднікам катэдры гісторыі і паліталёгіі. У 1981 г. атрымаў навуковае званьне дацэнта^[1].

Зь лістапада 1995 г. па лістапад 1996 г. быў дэпутатам Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 13-га скліканьня. Са сьнежня 1996 г. па верасень 2008 г. — дэпутатам Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 1-га, 2-га (2000—2004) і 3-га скліканьняў ад Палескай выбарчай акругі № 45 (Ельскі, Лельчыцкі, Мазырскі і Нараўлянскі раёны Гомельскай вобласьці). У Палаце прадстаўнікоў быў намесьнікам старшыні Камісіі ў міжнародных справах і адначасна ўваходзіў у склад камуністычнай фракцыі^[1]. У 1997—2004 гг. быў сакратаром Цэнтральнага камітэту КПБ. У 2001 годзе заснаваў і ўзначаліў грамадзкае аб’яднаньне «Беларускі славянскі камітэт». У той жа год атрымаў расейскі дзяржаўны мэдаль Ушакова(ru), які прысвойваецца расейскім вайсковым маракам «за асабістую мужнасьць і адвагу, праяўленыя пры абароне …дзяржаўных інтарэсаў Расейскай Фэдэрацыі».