Раўніна — дзялянкі паверхні сушы, дна мораў і акіянаў, для якіх характэрныя: невялікае ваганьне вышыняў (да 200 м) і нязначны ўхіл мясцовасьці (да 5°). раўніны займаюць 64 % тэрыторыі сушы. Найбуйнейшая раўніна сьвету: Амазонская нізіна (звыш 5 млн. км²).

У залежнасьці ад абсалютных вышыняў адрозьніваюць:

• нізінныя (да 200 м);
• узьнёслыя (200—500 м);
• нагорныя або высокія (больш за 500 м) раўніны.

Паводле структурнага чыньніку вылучаюць:

• раўніны плятформавых абласьцей
• раўніны арагеных (горных) абласьцей.

Паводле пераважных зьнешніх працэсаў можна вылучыць:

• дэнудацыйныя раўніны
• акумуляцыйныя раўніны.

Дэнудаццыйныя формы ўтвараюцца ў выніку разбурэньня ўзьнёслых формаў рэльефу. Акумуляцыйныя ўтварыліся шляхам назапашваньня ападкавых адкладаньняў.

Амаль суцэльнай паласой вакол узвышшаў Беларускай грады разьмешчаныя плоскія або слабахвалістыя раўніны. Яны звычайна займаюць вышыні ад 150 да 200 м па-над узроўнем мора. Рачнымі далінамі і ўзвышшамі яны разьбіваюцца на асобныя часткі, якія адрозьніваюцца ня столькі паводле характару рэльефу, колькі па сваім паходжаньні.

Найбуйнейшымі раўнінамі на тэрыторыі Беларусі зьяўляюцца Лідзкая, Прыбуская, Цэнтральнабярэзінская і Аршанска-Магілёўская. Апрача гэтага, у цэнтральнай частцы Беларусі вылучаюцца драбнейшыя раўніны — Стаўпецкая, Баранавіцкая, Чачэрская і інш. Асобныя невялікія раўніны (Маларыцкая, Камарынская і інш.) сустракаюцца і на Палесьсі, дзе пераважаюць нізіны. Паводле характару паверхні яны мала адрозьніваюцца ад апошніх, хоць і займаюць больш высокую прыступку рэльефу. На поўначы Беларусі таксама сустракаюцца раўніны: Чашніцкая, Шумілінская і інш. Адметнай рысай гэтых раўнінаў зьяўляецца наяўнасьць азёраў.

• Нізіна