Вазгайла
| Вазгайла лац. Vazgajła / Vazhajła | |
| Vosgal | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Woso + Galo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Вазгал, Вазкайла, Вязгайла, Вяжгайла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вазгайла» | |
Вазгайла (Вазкайла, Вязгайла, Вяжгайла), Вазгал (Вазгел) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Вазгела.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Ваза або Воза (Waso, Woso) і Гайла або Гала (Gailo, Galo) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова вас- (вос-, вес-) (імёны ліцьвінаў Васбут, Вазгір, Важгін; германскія імёны Wospot, Wasger, Wesikin) паходзіць ад стараверхненямецкага hwas 'востры, завостраны'[2] або wasjan 'квітнець'[3], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[4].
У Польшчы адзначалася імя Восгал: In Cramkovo… Andreas Vosgal mansum liber (1494 год)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Wasgalo conucho Vilnensi (31 ліпеня 1433 году)[6]; Vasgalo procuratoree, Gyniwilo konucho Wilnensibus (9 чэрвеня 1434 году)[7]; Пану Вазкгаилу в Судеревех землица татиная Некрашова[8], у Ковеньскои волости под Вешомъ земля Вазкгаилова[9], у Вилкомирскои волости. Вазкгаилу озеро Преподы на Немецкои граници[10], земля Вазкгаилова[11] (1440—1492 гады); Вежкгайло… Радуньцы (1444 год)[12]; намесник, воеводы полоцкого, Вежкгаило (25 чэрвеня 1447 — 17 лютага 1459 году)[13]; domino Wasgal (14 студзеня 1459 году)[14]; praesentibus testibus strenuis Towthwyl et Wesgal[15], dominis Tholthvil et Vasgal[16] (1461 год); земля пустовщина дати Миновъщина у Новъгородскомъ повете Везкгаилу (12 красавіка 1456 году)[17]; Juracha Wazgielowicz (10 ліпеня 1490 году)[18]; с Вежкгаиломъ Ивашковичомъ (каля 1492 году)[19]; Анъдреи Вазкаило, сынъ его Семенъ (каля 1492 году)[20]; въ бояр… в Кинътовта Вожъкгаиловича (2 ліпеня 1493 году)[21]; наместъникъ нашъ виленскии Мишъко Вежъкгаиловичъ (9 лістапада 1506 году)[22]; dominis… Nicolao Wyeszgal (11 сакавіка 1523 году)[23]; Viesgal, decanus Vilnensis (1524 год)[24]; Вежкгаило Вишневичъ[25], Якубъ Возкгаловичъ[26] (1528 год); у Муснекелях пустовщины: Вежкгайловщина (сьнежань 1534 году)[27]; зятя Балтромея Вежкгеловича (1567 год)[28].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вазгайла — літоўскі баярын, які атрымаў наданьні ад вялікага князя Казімера
- Андрэй Вазкайла — смаленскі баярын, які ўпамінаецца каля 1492 году
- Пацавічы Вяжгайлавіча — румшыскія баяры, якія ўпамінаюцца ў 1514 годзе[29]
- Мішка Вяжкойлавіч — віленскі баярын, які ўпамінаецца ў 1514 годзе[30]
- Вяжгайла Вішневіч — рудамінскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Якуб Вазгалавіч — вялёнскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
Вазгеловічы (Wozgiełowicz) гербу Лебедзь[31] — літоўскі шляхецкі род[32][33].
Вэжгайлы (Weżgajło) — літоўскі шляхецкі род[34].
Вазгелы (Wazgiełło) гербу Вадвіч — шляхецкі род Рэчы Паспалітай[35].
Вяжгайлы (Wieżgajło) — шляхецкі род Рэчы Паспалітай з Кіеўскага ваяводзтва[36].
На гістарычнай Меншчыне існуе вёска Вазгелы.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 567, 1547, 1637.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 220.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 320, 1637.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 7. — Wrocław, 1984. S. 276.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 147.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 150.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 20.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 28.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 30.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Акты, относящиеся к истории Южной и Западной России, собранные и изданные Археографической комиссией. Т. 1. — СПб., 1863. С. 15.
- ^ Полоцкие грамоты XIII — начала XVI в. Т. 1. — М., 2015. С. 227.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 255.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 271.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 273.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 69.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 430.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 70.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 160.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 73.
- ^ Акты, относящиеся к истории Западной России. Вып. 2. 18‑я и 32 книги записей Литовской метрики: Метрика королевы Боны. — Москва, 2018. С. 202.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 152.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 124.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 69.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 161.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 148.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 734.
- ^ Описание документов и бумаг, хранящихся в Московском архиве Министерства юстиции. Кн. 21. — М., 1915. С. 220.
- ^ Описание документов и бумаг, хранящихся в Московском архиве Министерства юстиции. Кн. 21. — М., 1915. С. 228.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 321.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1939. S. 218.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1939. S. 218.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1938. S. 112.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 319.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1938. S. 142.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
