Oçerk — epik növün həcm etibarilə hekayəyə yaxın janrıdır. Hekayədən fərqli olaraq, oçerk faktiki həyat materialı, sənədlilik əsasında yazılır. Bu o deməkdir ki, yazıçı qəhrəman adını, tərcümeyi-halının səciyyəvi faktlarını real həyatda necə varsa, o şəkildə də saxlayıb əks etdirir. Düzdür, hekayədə olduğu kimi, oçerkdə də müəllif tipikləşdirmə və ümumiləşdirmə aparır, bədii təsvir və ifadə vasitələrindən istifadə edir, amma yazıçı fantaziyasına, təxəyyülünə geniş yol verilmir. Oçerklə tanış olan oxucu söhbətin konkret olaraq kimdən, real həyatda yaşayıb fəalliyyət göstərən hansı insandan getdiyini dərhal başa düşür. Oçerkdə bədiilik elementləri də olur. Oçerk bədii publisistikaya yaxın janrdır. Azərbaycan ədəbiyyatında Mir Cəlal, Əvəz Sadıq, Nurəddin Babayev və başqaları oçerkin gözəl nümunələrini yaratmışlar.^[1]

Ədəbi janrlar
Nəsr	Oçerk • Povest • Esse • Xatirə • Felyeton • Pyes • Təmsil • Hekayə (Novella • Mənzum hekayə) • Roman (Dilogiya • Trilogiya • Epopeya) • Səyahətnamə
Nəzm	Poema • Dastan • Məsnəvi • Qəzəl • Qəsidə • Qitə • Rübai • Mürəbbe • Tuyuq • Bayatı • Gəraylı • Qoşma (Təcnis • Dodaqdəyməz • Qıfılbənd) • Müxəmməs (Təxmis) • Müsəddəs • Müsəbbe • Müsəmmən • Müəşşər • Müstəzad • Tərkibbənd • Tərcibənd
Dram	Faciə • Dram • Komediya