El rayu ye una poderosa descarga natural de lletricidá estático, producida mientres una nube llétrica; xenerando un "pulsu electromagnéticu". La descarga llétrica precipitada del rayu ye acompañada pola emisión de lluz (el rellampu), causada pol pasu de corriente llétrica qu'ioniza les molécules d'aire, y pol soníu del truenu, desenvueltu pola onda de choque. La lletricidá (corriente llétrica) que pasa al traviés de l'atmósfera calez y espande rápido l'aire, produciendo'l ruiu característicu del truenu. Los rayos atópense n'estáu plasmáticu.

En permediu, un rayu mide 1500 metros y el más estensu rexistróse en Texas y algamó los 190 km de llargor.^[1] Un rayu puede algamar la velocidá de 200 000 km/h. La diferencia de potencial ye mil millones de voltios con respeutu al suelu.^{[ensin referencies]} Cada añu rexístrense 16 000 000 de tormentes con rayos.^{[ensin referencies]}

Xeneralmente, los rayos prodúcense por partícules positives na tierra y negatives en nubes de desenvolvimientu vertical llamaes cumulonimbos. Cuando un cumulonimbu algama la tropopausa, les cargues positives de la nube atraen a les cargues negatives; esti movimientu de cargues al traviés de l'atmósfera constitúin los rayos. Esto produz un efeutu d'ida y vuelta; refierese a que al xubir les partícules nel intre tornen causando la visión de que los rayos baxen. Un rayu pue xenerar una potencia instantaneo de 1 gigawatt (mil millones de vatios), pudiendo ser comparable a la d'una esplosión nuclear.^[2]

La disciplina que, dientro de la meteoroloxía, estudia tolo rellacionao colos rayos denómase ceraunoloxía.^[3][4]

• Gary, C.: La foudre. "Des mythologies antiques a la recherche moderne." Paris, Jassou, ISBN 2-225-84507-7 (1994)