Esla
Situación
País	España
Autonomía	Castiella y Lleón
Provincia	provincia de Zamora
Tipu	ríu
Coordenaes	41°28′31″N 6°03′36″W / 41.475289°N 6.059914°O / 41.475289; -6.059914
Ríu Esla Ríu Esla (España)
Datos
Conca hidrográfica	conca hidrográfica del Duero
Superficie de la conca	16 163 km²
Llonxitú	285 km
Caudal	135 m³/s
Desembocadura	Ríu Duero
Afluentes	ver Ríu Bernesga, Ríu Aliste, Río Malo (es) , Río Porma (es) , Río Truchas (es) , río Corcos (es) , ríu Órbigu, Ríu Cea y Ríu Tera

L'Esla ye un ríu que naz nel Cordal Cantábricu y tien una llonxitú de 285 km, percuerre Lleón de norte a sur, en pasando Riañu penetra na Meseta. Los sos afluentes principales son el Porma, Bernesga, Cea, Órbigu y Tera. Muerre en Ricobayo, xuniéndose al Duero pasada Zamora, equí aporta más caudal al Dueru que'l propiu ríu principal.

La importancia d'esti ríu nun naz namái pola hidrografía sinón inda más pola so venceya histórica al País Lleonés y a Asturies, quien indireutamente recibe'l nome por esti gran ríu lleonés. Los ástures recibieron el so nome por vivir nes orielles d'esti ríu, como yá indicaba Isidoru de Sevilla. Tanto ye asina que la diferencia ente'l nome d'anguaño del ríu y l'antiguu d'Astura ta esplicáu por dellos estudios filolóxicos. La derivación del vocablu Astura n'Esla produzse nel asturlleonés medieval. La importancia d'esti exe fluvial lleonés ye vital pal desendolcu de la historia lleonesa, asturiana o portuguesa, yá que foi campu de batalles ente Castiella y Lleón conformando en parte la España actual. Asina, entiéndese que na lliteratura lleonesa se llame a esti ríu "el Pá Esla".

Como yá diximos, el nome procede de los romanos que lu llamaron Astura, d'ehí'l xenoxentiliciu romanu de los habitantes de Lleón -Legionem- y Asturies -deriváu del nome del Esla-. Esti nomatu romanu paez proceder del nome que los ástures daben a esti ríu rellacionáu direutamente col antiguu vascu "astur", que significaría "piedra pela que xurde l'agua", descripción que concuerda cola nacencia del Esla. La derivación del nome paez ser la viniente: Astura > Astula > Astola > Estola > Estla > Esla y finalmente Esla. Tola derivación concuerda col procesu fonéticu del asturlleonés centro-oriental medieval, esti topónimu como munchos otros -exemplu Lleón (Legionem)- namái son entendíos dende la fonética asturlleonesa.

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Ríu Esla.