Un preludiu ye una pieza musical curtia, usualmente ensin una forma interna particular, que puede sirvir como introducción a los siguientes movimientos : fuga, sonata d'una obra que son de normal más grandes y complexos. Munchos preludios tienen un continuu ostinato debaxo del fondu, usualmente de tipu rítmicu o melódicu. Tamién hai dalgunos d'estilu improvisatorio. El preludiu tamién puede referise a una obertura, particularmente a aquellos d'una ópera, oratoriu o balé.

Nel so orixe consistía na improvisación que faíen los músicos colos sos preseos pa comprobar la afinación, relaxar los deos ya introducir la tonalidá al públicu. Primeramente como forma musical, yera una pieza qu'antemanaba otra más estensa. Mientres los sieglos XV a XVII compunxéronse preludios non amestaos a nenguna obra estensa, improvisaos.

Foi mientres el sieglu XVIII cuando'l preludiu acomuñar a la fuga con Johann Sebastian Bach na so obra pa órganu o en "la clave bien temperado" y asina, la forma alemana "preludiu y fuga" algama'l so máximu cume nes obres compuestes pa órganu y clave.

Ye mientres el romanticismu cuando'l preludiu constitúyese como forma independiente y principalmente pa pianu, gracies a les composiciones de Frédéric Chopin (24 preludios opus 28), Rachmaninov y Debussy. Pero siempres se caltién el so usu orixinal d'introducción, tales como n'operar de Wagner que s'usa en munches ocasiones, o'l primeru de Los estudios trascendentales de liszt "Preludiu" que ye una especie de combinación del preludiu antiguu col modernu.

• Preludiu coral
• Interludiu