Llingües celtes
ISO 639-2	cel
Códigu Glottolog	celt1248
Ver tamién Idioma - Families - Clasificación de llingües
[editar datos en Wikidata]

Llámense celtes^[1] a los pueblos que falen o falaron llingües celtes, que nel sieglu I e.C. s'espardíen per gran parte d'Europa, dende la Turquía d'anguaño hasta Portugal. Esti términu ye d'orixe griegu (los griegos llamaben a estos pueblos 'keltoi') Los celtes llamábense siempres a sigo mesmos galiain, o seya: galos (derivaos: gálata, galaicu). El tueru célticu ye parte del grupu llingüísticu indoeuropéu. Les llingües céltiques taben mui espardíes per Europa na prehistoria y hasta la conquista romana de la Galia ya Hispania.

Clasificación llingüística:

• Galu. Próximos al galu taban el llepónticu, nóricu, y gálata. Faláronse nun territoriu mui estensu dende l'actual Francia hasta Turquía.
• Iberocelta. Faláu nel oeste de la Península Ibérica y próximu al goidélicu.
• Goidélicu.
  • Irlandés
  • Gaélicu escocés
  • Manx
• Britónicu.
  • Galés
  • Bretón
  • Córnicu

Cinco llingües celtes son falaes entovía:

Tres del ramu britónicu:

• El bretón, faláu en Baxa Bretaña (Francia).
• El galés, faláu nel País de Gales.
• El córnicu, en Cornualles.

Dos del ramu gaélicu:

• El irlandés, llingua oficial na República d'Irlanda
• El gaélicu escocés, faláu nel norte y les islles d'Escocia.

• El manx, tamién del ramu gaélicu, falose na Islla de Man. Anguaño yá ta considerada como llingua muerta.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Llingües celtes .