N'astronomía, la declinación ( δ ) ye l'ángulu que formen l'astru col ecuador celeste. Ye una de les dos coordenaes del sistema de coordenaes ecuatoriales, la otra coordenada ye l'Ascensión reuta. La Declinación ye comparatible a la llatitú xeográfica, la diferencia ye qu'ésta mídise sobro l'ecuador terrestre. Mídise en graos y ye positiva si ta al norte del ecuador celeste y negativa si ta al sur.

^[1]

• Un oxetu nel ecuador celeste tien una dec. de 0°.
• Un oxetu sobro'l Polu Norte celeste tien una dec. de +90°.
• Un oxetu sobro'l Polu Sur celeste tien una dec. de −90°.
• Un astru que ta nel cenit, tien una declinación igual a la llatitú de l'adicador.
• La Estrella Polar tien una declinación +90° (Acéutase como esplicación. La Estrella Polar o Polaris (Ursa Minor) ta metanes 1º del Polu Norte Celeste.)
• Una estrella circumpolar ye la que tien una declinación mayor a ${\displaystyle 90^{o}-\phi }$, au ${\displaystyle \phi }$, ye la llatitú del qu'adica. Estes estrelles puen güeyase siempres per enriba la llinia del horizonte. N'otres pallabres, nun se ponen enxamás.
• En llatitúes altes (>67º), ye dable que mentantu una parte l'añu, el Sol tenga una declinación mayor que: 90-67=23º faciendo que'l Sol tea siempres sobro l'horizonte, fenómenu conocíu como Sol de medianueche.

Son estrelles circumpolares, pa un determináu puntu so la Tierra, aquelles nes que la declinación xamás ye inferior a l'ángulu complementariu a la llatitú del llugar.

Ver tamién

• Ascensión reuta
• Ecuador celeste

Referencies

Enllaces esternos

[1] sideribus.com/ Sustema de coordenades astronómiques.