47.5461111111117.9491666666667Koordinate: 47° 32′ 46″ N, 7° 56′ 57″ O; CH1903: 638435 / 266279

Fridolinsbrugg
d Fridolinsbrugg vo Stei uus aagluègèt
Brucht as	Strõßèbrugg
Überfüerig über	B 518
Goot über	Hochrhy, Km 130,8
Ort	Säckingè, Stei
Konstrukzioon	Spannbedong- hoolkaschtèbrugg
Gsamtlengi	244 m
Bräiti	12,9 m
Grössti Stützwiti	106 m
Konstrukzionshööchi	2,8 bis 6,25 m
Bauchöste	öppè 6,1 Millionè Schwizer Fränkli
Aafang vom Baue	1977
Fertig worde	1979
Lage

D Fridolinsbrugg isch è Strõßèbrugg, wo mit zwei Faarbaanè un beidsitigè Fuèßwäg zwǜschè dè rächtsrhynischè Stadt Säckingè un dè linksrhynischè Gmeind Stei dè Hochrhy übberschpannt sowiè i dè Mitti d dütsch-schwizer Gränz bildè duèt. Namensbatron vom Bauwärch isch dè Hl. Fridolin. Uff dè dütschè Sitè isch d Brugg Deil vo dè B 518.

Um diè Fèrnvokeersschtrõßè uff beidè Sitè vom Hochrhy z voknüpfè un d Altschtadt vo Säckingè zämmè mit dè Säckinger Holzbrugg vom Durchgangsvokeer z entlaschtè, isch am 6. Dezember 1976 èn Staatsvodraag zwǜschè m Schwizer Bundesrõt un dè Bundesrepublik Dütschland ratifizyrt worrè, wo dè Bau vo dè Fridonlinsbrugg greglèt hèt. Dõmit sin d Bundesschtrõßè B 518 un B 34 mit dè schwizerischè H 7 durch d Fridolinsbrugg mitnand vobundè worrè. D Holzbrugg lyt 640 m rhyobsi un schlièßt sich uumittelbar a d Wäg vo dè Altschtadt hèr aa, d Holzbrugg un d Altschtadtquerung hèt mò durch èn Aaschlussstutzè vo dè B 518 umgangè, wo im Vyrtelschrais südweschtlich um d Altschadt ummè füürt. D Fèdderfüürung bim Projektyrè un Uusfüürè isch bim Kanton Aargau glègè. Mit èm Bauè hèt mò am 1. März 1977 aagfangè, an Vokeer isch d Brugg am 22. Septembèr 1979 übbergää worrè.

D Strõßètrassè isch im Berych vom Bauwärch graad un wyst Richtung Stei è Gfälle vo 2,4 % uff. Dè Hochrhy wörd in èm Winkel vo öppè 82° chrützt. Öppè 100 m vor èm Schwizer Widerlager fangt è drumbeetèförmigi Uffwittung vo dè Faarbaan für è Abbygeschpur aa, wo uff dè Chraisvokeer bi dè Chrützung mit dè linksrhynischè H 7 zuè gòt. Für d Schifffaart eksischtyrt uff dè linkè Rhysitè è Durchfaart mit 80 m Breiti un 6,0 m Höchi bim högschtè schiffbarè Wasserschtand.

D Spannbedongbrugg hèt è Längi vo 244 m. Si wyst in Längsrichtung èn durrèlaufendè Dräger uff. D Stützwittè isch bi dè dreifäldrigi Strõßèübberfüürung 106 m im linkè Randfäld lang, 85 m im mittlerè Fäld un 53 m im rächtè Randfäld lang.

In Querrichtung hét dè 12,92 m breite Übberbau èn einzälligè Hoolchaschtèquerschnitt mit èrè gvoutètè Bauhöchi uusbildèt. D Boddèblattè vom Hoolchaschtè isch 6,8 m breit. Übber m linkè Flusspfyler bedrait d Konschtruktionshöchi 6,25 m, am schwizerischè Widerlager 3,95 m un am dütschè Widerlager 2,80 m. D Vorschpannung bschtòt in Längsrichtung un Querrichtung uss internè Spannglièder. Diè circa 16 m hochè Pfyler wysèd massyvi, konschtanti Querschnitt uff un sin uff Fels flach gründèt.

Dè Bruggèübberbau isch vo Süd nõch Nord in zwei Abschnitt mit Längè vo 143 m un 101 m uff ènèm Lèèrgrüscht hèrgschtellt worrè. D Fundamänt vo dè Stròmpfyler sin innerhalb von èrè Baugruèb bedonyrt worrè, wo mit èrè Spundwand drochè glait worrè isch.

Öppè uff dè Mitti vo dè Fridolinsbrugg an irer stròmobsi ligendè Sitè stòt è Bronzeplaschtik vom Schwizer Künschtler Rolf Brem uss èm Johr 1979. D Blaschtik stòt uff èm quaderförmigè Bedongsockel, wo uff halber Höchi è Spruchband uss Bronze ièglõ isch. Sèll Band lauft um jeddi Sitè vom Quaderblock; uff säbbèm stòt gschribbè: St. Fridolin Gründer von Säckingen und Patron der Landschaft am Hochrhein.

D Gränz volauft z mitts durch dè Rhy, è Markyrung git s uff sèllèrè Brugg nit. Diè schwizer un dütschi Gränzabfèrtigung findet in èrè gmeinsamè Abfèrtigungsschtell uff dè dütschè Sitè statt. Sèll hèt sich aabotè, well uff dè dütschè Sitè d Umfaarung vo dè Altschtadt neu baut worrè isch, un uff am linkè Ufer z Stei wäg dè dirèktè Aabindung a d H 7 (übber èn Chraisvokeer) eifach kaum Blatz gsi isch.

 Commons: Fridolinsbrücke – Sammlig vo Multimediadateie

• Miodrag Milosavljevic: Die neue Rheinbrücke Stein-Bad Säckingen. I dè: Schweizer Ingenieur und Architekt, Vol. 97 (1979), S. 721–723.
• Wolf Hanak: Die Projektierung der neuen Rheinbrücke. I dè: Schweizer Ingenieur und Architekt, Vol. 97 (1979), S. 723–726.
• Hans Oehninger: Die Ausführung. I dè: Schweizer Ingenieur und Architekt, Vol. 97 (1979), S. 726–728.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Fridolinsbrücke“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.