Roemelië (in Turks Rumeli, die Oos-Romeinse of Bisantynse Ryk), is 'n naam wat algemeen in gebruik was vanaf die 15 de eeu om 'n deel van die Balkanskiereiland, onderwerp deur die Ottomaanse Ryk te beskryf.

Die woord 'Rumeli' word letterlik vertaal as 'die land van die Romeine' verwysende na die Oos-Romeinse Ryk en is gevolglik gedurende die 11de en 12de eeu algemeen gebruik in verwysing na Anatolië aangesien die gebied toe van die Oos-Romeinse Ryk afgeneem is.

Roemelië is begrens in die noorde deur Bulgarye, in die weste deur Albanië en in die suide deur die Morea, of ook bekend as die antieke provinsies insluitende Konstantinopel en Thessalonika. Die naam is uiteindelik gebruik vir 'n provinsie bestaande uit sentraal Albanië en westelike Masedonië, met Monastir as hoofdorp. As gevolg van administratiewe veranderinge ingestel tussen 1870 en 1875, het die naam nie meer op enige spesifieke politieke entiteit verwys nie. Oostelike Roemelië is tot stand gebring as 'n outonome provinsie van die Ottomaanse Ryk in gevolge die Verdrag van Berlyn, 1878, maar op 18 September 1885 is die provinsie na 'n geweldlose revolusie verenig met Bulgarye. Vandaar word die woord 'Rumeli' somtyds gebruik om te verwys na die Europese deel van Turkye.