Philip Cortelyou Johnson (* 8 Julie 1906, † 25 Januarie 2005) was 'n invloedryke Amerikaanse argitek wat veral vir sy postmoderne ontwerpe bekend staan wat vanaf die 1980's ontstaan het.

Johnson het reeds in die 1960's begin wegbeweeg van die puristiese Internasionale Styl en moderne wolkekrabbers met nie-funksionele elemente uit die klassieke boukuns soos suile en boë versier - 'n nuwe benadering tot moderne argitektuur wat hy postmodernisme genoem het.^[1]

In 1930 het Johnson, wat sy opleiding aan die Harvard Graduate School of Design ontvang het, die Afdeling vir Argitektuur en Ontwerp in die New Yorkse Museum of Modern Art gestig. Vir sy werk as argitek is hy in 1978 met die American Institute of Architects (AIA) se Goue Medalje vereer en was in 1979 die eerste wenner van die Pritzker-prys vir argitektuur. Nadat die National Academy of Design reeds in 1961 geassosieerde lidmaatskap aan Johnson verleen het, is hy twee jaar later as volle lid aanvaar.

Johnson is in 2005 in sy aftreeplek Glass House in sy slaap oorlede. Hy is oorleef deur sy lewensmaat van 45 jaar, David Whitney, wat nog in dieselfde jaar in die ouderdom van 66 gesterf het.^[2]

Verwysings