Manetho (of Manethon; Grieks: Μανέθων, Manethōn of Μανέθως, Manethōs) was ’n historikus en priester van Antieke Egipte wat tydens die Ptolemeïese Tydperk omstreeks die 3de eeu v.C. geleef het.

Hy het die Aegyptiaca ("Geskiedenis van Egipte") geskryf. Sy werk is van groot belang vir Egiptoloë en word dikwels as verwysing gebruik om die chronologiese volgorde vas te stel van die farao's se regeringstye. Die vroegste en enigste verwysing na Manetho se Aegyptiaca wat behoue gebly het, is die Joodse historikus Josephus in sy werk Teen Apion.

Manetho was waarskynlik ’n priester van die songod, Ra, by Heliopolis en ook ’n kenner van die kultus van Sarapis (’n afleiding van Osiris en Apis).

Die Aegyptiaca was waarskynlik sy grootste en beslis sy belangrikste werk. Dit is in drie volumes verdeel en chronologies gerangskik, en sy verdeling van die farao's in verskillende dinastieë was innoverend. Hy het nie die term in die moderne sin (na aanleiding van bloedlyne) gebruik nie, maar ’n nuwe dinastie begin telkens wanneer hy die een of ander onderbreking gevind het in geografie (die 4de Dinastie van Memphis; die 5de Dinastie van Elephantine) of genealogie. Hy het telkens na ’n farao verwys as "die seun van" die vorige farao om "kontinuïteit" aan te dui.

• Manetho: Geskiedenis van Egipte, Heilige Boek, ens.
• Foto's van teks oor Manetho
• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia