Gentrifikasie (afgelei van die Engelse gentrification) is 'n sosiologiese vakterm wat na sosio-ekonomiese strukturele veranderings in sekere stedelike buurte verwys waartydens hoogbesoldigde beroepsmense, ondernemings, plaaslike owerhede of aktiviste begin om wonings en ander eiendomme in eertydse arm woonbuurte oor te neem en op te knap. Alhoewel dié proses ekonomiese groei aanwakker, asook vestiging van nuwe besighede bevorder en misdaadsyfers laat daal, lei dit dikwels tot migrasieprosesse waardeur bewoners uit laer inkomstegroepe, maar ook talle besighede, wat nie die hoër huurgelde en eiendomspryse kan bekostig nie, uit hul tradisionele buurte verdryf en deur nuwe welgestelde inwoners vervang word.

As vakterm is gentrifikasie vir die eerste keer in die 1960's deur die Britse sosioloog Ruth Glass gebruik wat wetenskaplike ondersoek insake sosiale veranderings in die Londense stadsdeel Islington gedoen het. Dit is afgelei van die Engelse term gentry ("lae adel") en word sedertdien algemeen gebruik om prosesse van sosiale statusverandering in stedelike omgewings te beskryf.^[1]