Die bourgeoisie is een van die ryk klasse waarin 'n kapitalistiese samelewing verdeel word, volgens sekere westerse ekonomiese denkwyses, veral in Marxisme. Die term is 'n Franse woord afgelei van die Italiaanse borghesia (van borgo, dorp, wat op sy beurt van die Griekse pyrgos kom). 'n Borghese is dus iemand wat 'n huis in die sentrum van 'n dorp het.

'n Bourgeois-klas het in die Middeleeuse Italië verskyn, waar inwoners van dorpe ryker begin raak het as die mense in die omliggende platteland. Dit het hulle relatief meer mag en invloed in die samelewing gegee, wat hulle nader gebring het aan die regerende klas en godsdiensstand, en verder van die landelike klasse. Die tipiese middeleeuse bourgeoisie was die meuleienaar, wat só vinnig soveel invloed oor die plaaslike ekonomie verkry het dat hy selfs sy prins kon veto.

In die daaropvolgende eeue was die term beter toegepas om die eerste bankiers en mense in ontwikkelende aktiwiteite soos handel en finansiering mee te definieer.

Volgens die Marxistiese definisie word iedereen by die bourgeoisie gereken wat nie sy werkkrag hoef te verkoop om sy lewensonderhoud te verdien nie. Die spesifieke Franse term bourgeoisie kom uit die tyd van die Franse Rewolusie (vanaf 1789) en word as sinoniem vir "besittersklas" gebruik. Danksy die Marxistiese literatuur word "bourgeoisie" in die 19de eeu 'n politieke skeldwoord wat gelykstaan aan "uitbuitende besittersklas".

• Bourgeoisie. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.