Die term Bergenvaarders (Duits: Bergenfahrer) het vanaf die Middeleeue na die Hanseatiese koopmans en seelui verwys wat oorwegend by die handel met Noorweë en hier veral die hawestad Bergen (met die plaaslike Duitse kantoor Bryggen) betrokke was.

Die Bergenvaarders het as koopmans in hulle Hanseatiese stede van herkoms in die plaaslike korporasies van Bergenvaarders saamgesluit om sodoende hul ekonomiese, politieke en sosiale belange te bevorder. Hierdie soort korporasies het in die stede van die Wendiese Hanseverbond aan die Oossee, veral in Lübeck en Stralsund, maar ook in die mededingende susterstad Bremen aan die Noordsee bestaan.

In Bergen was hulle almal ondergeskik aan die Kantoor, wat oor 'n eie regspersoonlikheid beskik het (Latyns communis mercator hanse Theutonicae Bergis existens of Middelnederduits Der gemene kopmann to Bergen). In teenstelling met die Hanseverbond het die Bergense Kantoor sy eie seël ontwerp wat 'n bekroonde stokvis getoon het en later in twee helftes verdeel is om ook die halwe dubbelarend van die Heilige Romeinse Ryk as simbool vir die keiserlike Duitse koopman te toon. Die bekroonde stokvis het ook steeds in die wapens en kentekens van die verskillende stede se Bergenvaarders verskyn.