Francesco Bartolomeo Rastrelli (Russies: Франче́ско Бартоломе́о (Варфоломе́й Варфоломе́евич) Растре́лли; 1700, Parys, Koninkryk van Frankryk – 29 April 1771 in Sint Petersburg, Russiese Ryk) was 'n Italiaanse argitek wat hoofsaaklik in Rusland werksaam was. Hy het 'n geredelik herkenbare styl van laat-Elizabethaanse barok ontwikkel wat weelderig, majestueus en verhewe was. Sy grootste werke, insluitende die Winterpaleis in Sint Petersburg en die Katharina-paleis in Tsarskoye Selo, is bekend om die uitspattigheid en weelderige dekorasie daarvan.^[1]

In 1716 verhuis Bartolomeo na Sint Petersburg, wat vier jaar vantevore die nuwe Russiese hoofstad geword het. Hy is vergesel van sy vader, die Italiaanse beeldhouer Carlo Bartolomeo Rastrelli (1675–1744). ^[1] Sy ambisie was om die nuutste Italiaanse argitektuurmodes te kombineer met tradisies van die Moskouse Barok-styl. Sy eerste belangrike opdrag kom in 1721 toe hy gevra word om 'n paleis te bou vir prins Demetre Cantemir, die voormalige heerser van Moldawië.

Hy word in 1730 as senior hofargitek aangestel. Sy werke het guns gevind by die vroulike vorste van sy tyd, en hy het hierdie pos behou gedurende die heerskappy van keiserinne Anna (1730–1740) en Elisabeth (1741–1762).

Rastrelli se laaste en mees ambisieuse projek was die Smolny-klooster in Sint Petersburg waar keiserin Elisabeth die res van haar lewe sou deurbring. Die kloktoring sou die hoogste gebou in Sint Petersburg en die hele Rusland word. Elisabeth se dood in 1762 verhinder egter dat Rastrelli hierdie groot ontwerp voltooi. ^[1]

Die nuwe keiserin, Katharina II, het Barok-argitektuur afgemaak as outydse "slagroom", en die bejaarde argitek het dus afgetree in Courland, waar hy toesig gehou het oor die voltooiing van die hertoglike paleise.

In sy laaste jare het hy obskure handeltransaksies met Italiaanse kunshandelaars aangegaan. Hy is enkele maande voor sy dood verkies tot die Ryksakademie van Kunste. ^[1] 'n Stadsplein voor die Smolny-klooster dra sedert 1923 Rastrelli se naam. Hy is die onderwerp van 'n komposisie getiteld "Rastrelli in Sint Petersburg", wat in 2000 geskryf is deur die Italiaanse komponis Lorenzo Ferrero.

#	Beeld	Naam	Ligging	Datum
1		Rundāle-paleis	Pilsrundāle naby Bauska  Letland	1736–1740 1764–1767
2		Jelgava-paleis	Jelgava  Letland	1738–1740 1763–1772
3		Peterhof-paleis	Peterhof naby Sint Petersburg  Rusland	1747–1755
—		Peterhof-paleis kapelle	Peterhof naby Sint Petersburg  Rusland	1747–1751
4		Sint Andrew's Kerk, Kiëf	Kiëf  Oekraïne	1748–1767
5		Smolny-klooster	Sint Petersburg  Rusland	1748–1764
6		Vorontsov-paleis	Sint Petersburg  Rusland	1749–1757
7		Katharina-paleis	Tsarskoe Selo (die dorp Pushkin)  Rusland	1752–1756
—		Hermitage-pawiljoen	Tsarskoe Selo (die dorp Pushkin)  Rusland	1749
8		Mariyinsky-paleis	Kiëf  Oekraïne	1752 1870
9		Stroganov-paleis	Sint Petersburg  Rusland	1753–1754
10		Winterpaleis	Sint Petersburg  Rusland	1754–1762[2]

Boris Vipper spekuleer dat Rastrelli sy laaste (en onvoltooide) ontwerp vir die Neoklassieke-herehuis naby Mitava gemaak het.

#	Beeld	Naam	Notas	Ligging	Date
1		Annenhof	Gebou van hout, vervang deur die Katharina-paleis	Lefortovo Distrik, Moskou  Rusland	1731 verplaas in 1736 afgebrand in 1746
2		Anna se Winterpaleis	Vervang deur die Winterpaleis	Sint Petersburg  Rusland	1732–1735 gesloop in 1754
3		Somerpaleis	Gebou van hout, vervang deur Sint Michael se Kasteel	Sint Petersburg  Rusland	1741–1744 gesloop in 1797
4		Winter Kremlinpaleis	Vervang deur die Groot Kremlinpaleis	Moskouse Kremlin  Rusland	1747–1756 herbou in gesloop in 1837

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Bartolomeo Rastrelli.